Ώρα και για κάτι folk δηλαδή κάτι
από Arlo Guthrie. Ο πρώτος
του δίσκος αυτού του τραγουδοποιού που ευτυχώς ζει ακόμα. Και λέω ευτυχώς διότι
όσο περνάνε τα χρόνια όλη αυτή η γενιά χάνετε…. Τον Άρλο τον πρωτοείδα όταν
είδα και το Woodstock. Πως
αλλιώς να τον μάθουμε στην Ελλάδα και να ψαχτούμε? Από πού? Εντάξει, αργήσαμε
αλλά δεν φταίμε. Πώς να καλύψουμε σύντομα τόσο χάντικαπ μουσικής άγνοιας? Θα θυμίσω ότι στα δικά μου χρόνια της
νεότητας υπήρχε το ξέσπασμα του new wave στα
τέλη δεκαετίας 70.
Τέλος πάντων, ο κάθε ένας από
μας πήρε τον μουσικό του δρόμο σύμφωνα με όσα ένοιωθε στην ψυχή του να τον
γεμίζουν καλύτερα από τις διάφορες μουσικές και καταστάλαξε κάπου. Έτσι και
μεις που ξεθάβουμε σαν αρχαιολόγοι ότι «αρχαίο» πια υπάρχει. Μουσική πριν από
μισό αιώνα… δεν είναι και λίγα χρόνια ε? Πάντως δεν ξέρω γιατί αλλά ακόμα
ακούγονται ολόφρεσκα στα αυτιά μου. Σαν να βγήκαν μόλις χτες τα τραγούδια αυτά.
Για τον συγκεκριμένο δίσκο
διάβασα διάφορα που υπάρχουν το νετ. Σας βάζω ένα που βρήκα και μου άρεσε γιατί
συμφωνώ μαζί του…
From his beautiful melodies to
his fantastic lyrics to his truly perfect voice, in many ways, Arlo Guthrie is
the ideal folk singer. His vocal range is normally in the lower registers, yet
he has no problem taking on the higher notes, and does this often for emphasis.
The tenor with which he sings is very raw and honest, and Guthrie's songs give
the listener the feeling as if he is sitting in the same room. This musical
intimacy is one of the most difficult things to accomplish on record, yet
Guthrie pulls it off in a seemingly effortless manner. Adding to the wonderful
mood of his music, Guthrie's songs have an overall uplifting and light feeling,
and even when he is addressing heavier subjects, there is always a brilliant
play on words or a certain sound in his voice that keeps things from getting
into a "down" mood. This is one of the key aspects to his place high
above other folk singers, as Guthrie is a true entertainer and clearly understands
that it is not just "what" the story is, but much more in how the
story is told. As a storyteller, Guthrie knows few equals, and to this day, his
live performances remain some of the most enjoyable and entertaining shows of
any artist of any genre. Any single aspect of Arlo Guthrie's musical prowess
would be enough to make a single artist successful, yet Guthrie has the great
voice, and the superb writing ability and stage presence that makes him a true
icon in the world of music.
Δίσκος με αρκετή ιστορία όσον
αφορά το Alice's Restaurant Massacree, την οποία
όσοι ενδιαφερθούν θα βρουν εύκολα στο νετ. Ωστόσο το τραγούδι που με μαγεύει
πραγματικά και δεν χορταίνω να ακούω είναι το Chilling Of The Evening
(πλησιάζει κάπως το στυλ του πατέρα του Woody Guthrie). Θα με ενδιέφερε να μάθω ποιος έπαιξε αυτά τα απίστευτα
keybords. Έψαξα
αλλά δεν βρήκα. Ανέβασα το βιντέακι (υπήρχε αλλά ήθελα να τα έχω να το ακούω) με
το τραγούδι και σας βάζω και τους στίχους από αυτό…πώς να το χαρακτηρίσω ρε
γαμώτο?...ποίημα?...ζωγραφιά?
Arlo Guthrie - Chilling Of The Evening (1967)
Warm me from
the wind and take my hand
A song is sounding, softly singing
My song is cast upon the rainbow waves
Forever splashing in the sunlight
A song is sounding, softly singing
My song is cast upon the rainbow waves
Forever splashing in the sunlight
Prove to me
there's a love still left
In all of this emptiness all around me
Yes take me from the chilling of the evening
In all of this emptiness all around me
Yes take me from the chilling of the evening
Though you
know my love that I must go
A following the winds that blow inside me
I've nowhere left to run or hide
Except if you will come and run beside me
A following the winds that blow inside me
I've nowhere left to run or hide
Except if you will come and run beside me
And even if
you do there'll be a lot
For us to do to keep believing
Yes take me from the chilling of the evening
For us to do to keep believing
Yes take me from the chilling of the evening
And now my
time has come down many streets
I'm coming from a night decaying
The song that itself sings stands all alone
I cannot even hear it playing
I'm coming from a night decaying
The song that itself sings stands all alone
I cannot even hear it playing
Now to leave
before I understand
Just what it is I know I'm leaving
Take me from the chilling of the evening
Just what it is I know I'm leaving
Take me from the chilling of the evening
Of the
evening
Tracks:
1. "Alice's
Restaurant Massacree" – 18:20
2. "Chilling of the Evening" – 3:01
3. "Ring-Around-a-Rosy Rag" – 2:10
4. "Now and Then" – 2:15
5. "I'm Going Home" – 3:12
6. "The Motorcycle Song" – 2:58
7. "Highway in the Wind" – 2:40
Download Link:
http://uploadmirrors.com/download/XEQYXMAY/Arlo_Guthrie_-_Alices_Restaurant___1967_.rar
2 comments:
καλησπερα και καλη εβδομαδα! η μουσικη δεν παυει να ειναι μουσικη, οπως και αν την χαρακτηρισεις... φολκ, ψυχεδελεια, γκαραζ... οσο εχεις κουραγιο να τρυπωνεις και να ξετρυπωνεις, θα ανακαλυπτεις, ισως και κομματια του εαυτου σου, αλλα δεν ηξερες οτι υπαρχουν, αλλα τα ξαναβρισκεις... να εισαι καλα...
Επίσης καλή βδομάδα. Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο. Όσο ξετρυπώνω ή όσο ξανακουω καποια κομμάτια που πριν πολλά χρόνια δεν μαρεσαν τωρα μάρεσουν ιδιαιτερα. Ίσως εκει βρισκω τον εαυτο μου.
Έβαλα π.χ. πριν λιγο ενα σιντι που ειχα απο χρονια και ξαφνικα ακουσα το Arbitration απο Great Society...κομματαρα... κολλησα και θα το ανεβασω σε λιγες μερες. Ειπα μα που το ειχα ρε γαωτο αυτο. Το "άκουσα" πρωτη φορα σήμερα.
Και συ kostas να εισαι παντα καλα.
Post a Comment