Midnight Angels - I'm Sufferin' (1968)

Ένα διαμάντι που ίσως ξέφυγε από κάποιους.

45:
1
I'm Sufferin'/(I Wish) I'm The Moonlight (Apex 77073) 1968
Came out of Le Pas, Manitoba, with this very rare garage 45. Check out the 'A' side on Nightmares From The Underworld, Vol. 1. It's now an extremely rare and expensive purchase.



Midnight Angels - I'm Sufferin'
http://sharebee.com/8b540e54

Electric Prunes - Artifact

Έψαξα εναγωνίως καμία κριτική του Μπούρα και δεν βρήκα. Άμα λοιπόν αυτός δεν έχει δημοσιεύσει, εγώ πώς ανάθεμα να τολμήσω να κάνω?

Θα παραθέσω πάντως ένα δελτίο τύπου του 2002 που βρήκα, ενδεικτικό του σεβασμού που έδειξαν κάποιοι άνθρωποι, απέναντι σε αυτούς που μας και τους, έμαθαν τι θα πει μουσική.

Τρίτη, 24 Σεπτεμβρίου 2002

Με την ευκαιρία της συναυλίας των ELECTRIC PRUNES στην Αθήνα, την 12η Οκτωβρίου 2002 (ΡΟΔΟΝ), θα θέλαμε δημόσια να ευχαριστήσουμε τα ιστορικά / ιδρυτικά μέλη της κορυφαίας αυτής ψυχεδελικής μπάντας, James Lowe, Mark Tulin, Ken Williams, John Dooley καί τούς νεώτερους Mark Mulin καί Cameron Lowe γιά την μεγάλη τιμή που μας έκαναν, καλώντας μας να ανοίξουμε την συναυλία τους. Τέτοια τιμητική αναγνώριση για τα 15 χρόνια αφοσίωσης και προσφοράς μας στο κεφάλαιο της ψυχεδελικής ροκ, δεν είχαμε ποτέ αποκομίσει από την πατρίδα μας, εκτός ίσως λίγων περιπτώσεων όπως είναι η αγάπη και η στήριξη από τους φίλους μας. Θα θέλαμε επίσης να ζητήσουμε από όλους (ραδ. παραγωγούς, έντυπα κλπ) να βοηθήσουν ο καθένας από το πόστο του ώστε η συναυλία αυτή να μείνει στην μνήμη μας σαν το πιό σημαντικό γεγονός της ψυχεδελικής μουσικής στην χώρα μας. Οι ELECTRIC PRUNES με το νέο τους άλμπουμ "Artifact" έδειξαν πως το ροκ ζει και βρίσκεται σε καλά χέρια.PURPLE OVERDOSEΚ. Κωνσταντίνου - Χρ. Τριανταφυλλόπουλος - Ανδρέας ΑνδριόπουλοςΣταύρος Ελευθερίου - Κώστας Στεργίου.Στεφ.Παναγιωτάκης (μάνατζερ)(τηφ 0974025690 + 0109818794 για οτιδήποτε σχετικό με τους EL.PRUNES)*Πολλές πληροφορίες γύρω από το εκπληκτικό αυτό reunion μπορείτενα μάθετε στο http://www.electricprunes.net/

On June the 16th 2001 The Electric Prunes played live at VOXfest III for the first time since 1967, later in the year they headlined on the first night of CAVESTOMP!2001- A Garage Rock Oddity in New York City and rocked the house with their second live gig in 35 years. Both events went down a storm and to top this all they released their third album Artifact onto an unsuspecting world.Well, we knew about CAVESTOMP!, we didn't know about VOXfest and certainly didn't know anything about Artifact until it slapped onto the Pooterland doormat sometime in January with a little note from James Lowe saying 'We are alive and almost well..'Strange omen indeed because the next week I ended up with Pneumonia and that was the last I saw of a lot of things for the next six weeks....So that's where the delay came in reviewing this little baby, but we are here now and I must say that this album rocks!!This is an album recorded by a bunch of guys having some serious fun, there is no pretence, no bullshit, no smoke and mirrors, THIS is what The Electric Prunes sound like these days, they're having fun and they don't care!! If you don't like it then go buy something else...Sure they sound different to 'Mass' but then they would wouldn't they? However, James Lowe still sings with that fantastic low down raw garage twang and there is some classic 'Prunes style razor sharp fuzz guitar here that will burn you up and down and leave you with a big smile on your face. Overall it leans toward a slightly cleaner rock sound but I must admit I LOVE this album, I really do.For those of you that have never heard of these guys, you must have been living under a rock for the last 35 years!!If YOU were under THAT rock then hear this: The Electric Prunes were one of the biggest garage/psych bands back in 1967 releasing a string of awesome singles and two fine albums, the second one coming under much criticism. They came out of LA and were responsible for such punk classics as 'I Had Too Much To Dream Last Night', 'Get Me To The World On Time' and 'Ain't It Hard' and were 'up there' with The Chocolate Watchband, The Litter and The Seeds with all 4 bands getting eclipsed perhaps by what was happening in San Francisco, which may have contributed to their early demise.

Tracks:

Lost Dream
7 & 7 Is
Big Stick
The Dream I Had Last Night
Bullet Thru The Backseat
Phone Won't Ring
All About Wires
Devils Candy
Analog Life
Mujo 22
Castaway
Le Fire
Halloween Ending
Hard Time
Slobodon

http://sharebee.com/a68a89eb

David Bowie - The Space Oddity (Ep)

Οι συνδρομητές του περιοδικού ZOO ίσως θυμούνται αυτό το σιντάκι που συνόδευε το τεύχος. Όπως με πληροφόρησε ο καλός φίλος Stefanos, η τιμή του cd έχει εκτιναχθείάκουσον άκουσον στα 118 δολάρια( περίπου 90 ευρώ). Δεν τίθεται βέβαια θέμα πώλησης του ούτε στον άλλο κόσμο. Απλά το αναφέρω για όσους το έχουν, να το φυλάξουν για «προίκα» σε κόρες και γιούς.
Περιέχει μία πανέμορφη εκτέλεση του Space Oddity που πραγματικά θα πρέπει να ακούσετε.

David Bowie:The Space Oddity EP, VERY RARE! 1997 Greek-only issue promo 4-trk CD on Philips label, issued in conjuction with Greek fanzine “Zoo’’. Promo CD plays long version from original promo film plus the Laughing Gnome, Rubber Band & Love You Till Tuesday, psychedelic digipak picture sleeve 438-2).

Tracks:
1 Space Oddity
2 Laughing Gnome
3 Rubber Band
4 Love You Till Tuesday

http://sharebee.com/15438bd9

Thomas and Richard Frost - Visualize

Αυτές τις φωτό τις οφείλω σε κάποιους που νομίζουν ότι τα blog, εκτός των άλλων, είναι και πρωτάθλημα "πειρατείας". Αγορινάρες μου δικός σας ο τίτλος του καλύτερου πειρατή. Εμείς εδώ είμαστε ψωμόλυσσες.

Donovan - Pied Piper

Donovan - Pied Piper

For Stefanos

The Pied Piper (1972)
Country of Origin: UK

Year of Production: 1972

Running Times: 90 mins

Format: Eastmancolor 35mm

CREDITS

PRODUCTION

Production Companies: Goodtimes Enterprises / Sagittarius Productions

Producers: Sanford Lieberson, David Puttnam

SCRIPTS

cript: Andrew Birkin, Jacques Demy, Mark Peploe

Poem: Robert Browning

Fairy Tale: Jacob Ludwig Carl Grimm, Wilhelm Carl Grimm

DIRECTION

Director: Jacques DemyAssistant Director: Garth Thomas

PHOTOGRAPHY

Director of Photography: Peter SuschitzkyGaffer: Roy LarnerBest Boy: Roy RodhouseLighting: Lee Lighting Ltd

EDITING AND POST PRODUCTION

Editor: John Trumper

MUSIC

Music: Donovan

Musical Director: Kenneth Clayton

SOUND

Sound Mixer: Tony Jackson

MAKE UP AND COSTUMES

Make Up: Bob Lawrence

Costume Designer: Evangeline Harrison

SPECIAL EFFECTS

Special Effects: John Stears

DESIGN AND SET CONSTRUCTION

Production Designer: Assheton Gorton

Art Director: George Djurkovic

MISCELLANEOUS

Continuity: Zelda BarronRat Trainer: John Holmes
CASTDonald Pleasence (The Baron)Donovan (The Pied Piper)Roy Kinnear (Burgermeister)Diana Dors (Burgermeister's wife)Keith Buckley (Mattio)Roger Hammond (Karl)Cathryn Harrison (Lisa)Edwin Brown, George Cormack, John Falconer, Michael Goldie (Burgers)Hamilton Dyce, Peter Eyre (priests)Clive Elliott (foppish pilgrim)Paul Hennen (Otto)Arthur Hewlett (town crier)Michael Hordern (Melius)John Hurt (Franz)Gertan Klauber (Officer)David Leland (Kulik)Mary MacLeod (maidservant)David Nettheim (Friar)Patsy Puttnam (Helga)Andre Van Gyseghem (Chancellor)Peter Vaughan (Bishop)John WelshJack Wild (Gavin)Sammie Winmill (Gretel)

Tracks:
1. I Love My Shirt

2. Happiness Runs

3. Sun Magic

4. People Call Me Pied Piper

5. Little Boy In Corduroy

6. Colours

7. Jackie Beanstalk

8. Funny Man

9. Mandolin Man and His Secret

10. Nature Friends - Donovan

11. Wynken, Blynken and Nod

12. Little Teddy Bear

13. Voyage to the Moon

http://sharebee.com/22e28c6c

Donovan - Brother Sun, Sister Moon (1972)

An anonymous friend ask for this.

01. Theme 1

02. Brother Sun, Sister Moon

03. Lovely Day

04. Joy 1

05. Bread

06. Suffering

07. Mercy

08. Mother's Love

09. Giving

10. Joy 2

11. Theme 2

http://sharebee.com/47aebb46

Beauregard Ajax - Deaf Priscilla (1968)

Το μόνο που προλαβαίνω να γράψω είναι ότι εύχομαι αυτό το υπέροχο αγγελικό πλασματάκι στο εξώφυλλο, να είχε την πολύτιμη αίσθηση της ακοής.
Περίεργο το γεγονός, ο δίσκος να έχει ηχογραφηθεί το 1968 αλλά να κυκλοφορήσει σε βινύλιο το 2005 και σε cd το 2006. Ευτυχώς ό ως δεν χάθηκε διότι είναι εξαιρετικός.
Καλή βδομάδα να έχουμε

Beauregard Ajax was an American pop/psychedelic band from southern California in the mid 1960's.

In 1966 David Ferguson (Guitar & Vocals), his neighbour John Boutell (Rhythm Guitar) and a schoolmate of David?s, Dennis Margeson (Bass), formed the ?Poets?. By 1967 they had added another neighbour to the group, vocalist Charlie Hendricks. David and Charlie immediately began writing original music for the group, both separately and in collaboration. Soon after the introduction of Charlie into the band Dennis Margeson was replaced with bassist Clint Williams. Charlie and Clint had previously played in several bands together. The group was still shy a drummer until Patrick Landreville, a mutual friend, introduced drummer Leo Hartshorn to the band.Completing the band roster was the catalyst that David and Charlie needed to begin writing in earnest, rapidly increasing their repertoire. The Poets soon began playing in any venue that would have them and they quickly became one of the most popular bands in the area. Capitalising on the Poets rapid rise in popularity Patrick introduced the band to his friend, concert promoter Jim Salzer. Salzer was suitably impressed with the bands sound and appearance and began booking them as an opening act at his concerts as well as at his nightclub, the Starlight Lounge. Jim Salzer was at the time one of the top two concert promoters in southern California, the other being Avalon Attractions.

By this time Charlie had persuaded the band to change the name of the band from the Poets to the Dumplings. Mike Cullen, another local favourite, approached David with the idea of playing a double bill with Mike?s band. David was receptive to the idea and Mike secured several performances at local venues. At one of these shows Barbara Haskell, the wife of famed music arranger Jimmie Haskell, saw the Dumplings and offered to introduce the band to one of her husband?s associates in the music industry. Patrick contacted Barbara and she subsequently contacted Bob Keane of Del-fi Records. Bob immediately called Patrick saying he had gotten a glowing recommendation from the Haskell?s concerning the Dumplings and he was indeed interested in hearing the band. Patrick then forwarded this information to David and Charlie. A meeting at Del-fi was set up, a contract was offered and after a brief battle between Averill C. Pasarow, the band?s attorney and J. Cooper, Keane?s attorney, a contract was signed. Keane thought the Dumplings was a terrible name and strongly suggested the band change it. As it happens the band members, with the exception of Charlie, also hated the name. After the band considered a great many names and rejected them all, Patrick suggested naming the band as if it were a person rather than traditional band type names, they liked the idea and settled on one from Patrick?s list, Beauregarde Ajax. Bob Keane subsequently misspelled the name as Beauregard Ajax which is how it appears on ?Deaf Priscilla? the only record commercially released by the band. Bob Keane personally produced the majority of the tracks then handed the project off to Paul Politi to finish the recordings.

All tracks recorded for Del-fi were done at Bob Keane?s Stereo-fi Studio on Selma Avenue in Hollywood, a stones throw from the Capitol records building on Vine Street. The tracks were recorded on his Scully Dictaphone eight track machine which at the time was state of the art. Most recordings at that time were done on four track machines, eight track machines did not become standard until the early 1970s and were shortly replaced by sixteen and twenty-four track machines.Del-Fi Records never released the Beauregard Ajax recordings as the master tapes were lost when Bob Keane had a falling out with his partner in the Stereo-Fi Studio. The band arrived at Stereo-Fi for the final recording sessions and found the doors chained with a notice from the sheriff?s office.The Deaf Priscilla album eventually released by German label, Shadok Records, is from a cassette duplication of the original masters.The band underwent another name change while on the Del-fi label, Beauregard Ajax was changed to Sleep. With the name change from Beauregard Ajax to Sleep Charlie Hendricks left the band and was replaced by Bruce (no known surname), David had met Bruce while attending Los Angeles City College.

Band Members:
David Ferguson - vocals, guitar

Charlie Hendrix - vocals, pipe, recorder

Clint Williams - electric bass

John Boutell - vocals, guitars

Leo Hartshorn – drums

Tracks:
1 Loneliness Is A Sometime Thing
2 Goodbye Again
3 I Will Be Looking Away
4 Dr. Jebediah Webb
5 Is Tomorrow Thursday
6 Dead Woman Blues
7 Blue Violins
8 Things Will Work Out Fine
9 Happy Brontosaurus
10 Deaf Priscilla
11 Feather In A Bottle
12 Take You Far Away
13 Love Is A Prize
14 Kaleidoscope
15 Blue Violins - (version 2)
16 Dead Woman Blues - (version 2)
17 Goodbye Again - (version 2)
18 I Will Be Looking Away - (version 2)

http://sharebee.com/6f9632a2

December's Children - December's Children (1970)

Personnel:
BRUCE BALZER gtr A
CRAIG BALZER gtr, keyb'ds, vcls A
RON PAPALED drms, perc A
BILL PETTI bs, vcls A
ALICE POPOVIC vcls A

ALBUM:
1(A) DECEMBER'S CHILDREN (Mainstream 6128) 1970

45:
1 Sweet Talkin' Woman/Back Road Rider (Mainstream 728) 1970
NB: (1) "double-headed" promo copies also exist.

From Cleveland, Ohio and based around the Balzer brothers. The above album, which was recorded in Miami, is not outstanding. The band's sound was characterised by the vocal harmonies of Craig Balzer, Petti and Popovic and some competent guitar work. Living (Way Too Fast), which captures Alice Popovic's vocals at their most poignant, and the opener Trilogy, which displays the band's harmonies to best effect are arguably the best tracks.
Bruce Balzer later played with Ambleside (also spelt Amblesyde, after a street on which the band rented a house), whilst both brothers played in Circus, an early seventies power pop band who had an album on Metromedia, and Windfall. They later went on to form a band called 747 which was signed to Planet Records in late 79 and had it's named changed to American Noise due to some protests from Boeing or the record company.
American Noise's eponymous album (Planet P-8) 1980 topped the Charts in Cleveland and few other areas.
Craig and Bruce Balzer are now both married and run a specialty advertising firm out of Greater Cleveland, Ohio, USA.
There was also another band of this name from Chicago, which recorded 45s for Twin, Capitol, Liberty and three for World Pacific. Backwards And Forewards / Kissin' Time (World Pacific 77887) actually made No 123 in the charts in 1968, but this was a different outfit so far as we know, whose style was brash brassy pop with harmonies. This 45 was produced, arranged and written by Ray Whitley.
Another December's Children, likely Californian, released a 45 (Somethin' Fresh/Mitch's High produced by Jerry Riopell), on Corio later leased to Columbia - fresh faced pop a la Monkees with good fuzz.
Another D.C. 45 exists on the Balance label. If you can work out which one is which, well done!

Tracks:
01 - Trilogy
2.30 Casino,
In Between A Dream,
Lady Of The Garden
02 - Sweet Talkin' Woman
03 - Jane's Song (The Slow One)
04 - Hide The Water
05 - Afternoon
06 - Slow It Down
07 - Too Early To Be Late
08 - Last Monday Night
09 - Back Road Rider
10 - Livin (Way Too Fast)

http://sharebee.com/3dbb4358

Lectric Music Revolution - Lectric Music Revolution (1971)

Personnel incl:
JACK MacDONALD A
DENNIS RICHARDSON A
MANNY SLAUNWHITE A

ALBUM:
1(A) LECTRIC MUSIC REVOLUTION (Marathon ALS 331) 1971 R4
NB: (1) has been counterfeited, and is also available on a two albums on one CD package together with Sex The End Of My Life (Hipschaft no #) 1997.

Based in Guelph, this band's album is an amalgam of pop-rock, country rock and folk-rock. The title track is a good pop-rock song and Future Is Past and I Wonder are mellow, laid back folk-rockers. One cut, Open Road Man, veers towards heavy rock. Not a great album but when you've checked out the classics, this may be worth a spin.

Tracks:

01 I Am A Loser

02 Lectric Music Revolution

03 Future Is Past

04 Open Road Man

05 I Wonder

06 Funny Little Girl

07 Let Yourself Go

08 Tanya Canya

09 Live Today, Tomorrow's Not For Sure

http://sharebee.com/8f9339f1

Thomas and Richard Frost - Visualize

Of all the known or rumoured "lost" albums from the odd pop era when everyone wanted a go at a Superpop classic a la Brian Wilson, (and more succeeded than one might think) this is perhaps the most thoroughly lost....as the only essay in this style by the artist, it was a case of never before and never again!..... Richard and Tom Martin were mainstays of The Art Collection aka Powder, America's closest shot at the Pop-Art sound of The Who or The Creation.....after a number of classic (and now ruinously expensive!) singles failed to set the charts alight, a change of direction was clearly called for.
Calling themselves Thomas and Richard Frost, the brothers signed to Imperial Records and made a number of classic pop singles, some of which indeed hit the lower reaches of the charts....all in preparation for their masterwork, "Visualize".....unfortunately, reorganisation at Imperial after their acquisition by Liberty Records meant the album was cancelled....at such a late stage that production masters complete with catalogue number and half-completed artwork have languished in the vaults until now.....Tom and Rich's next project was an accomplished country-rock album for UNI Records.....the breathtaking pop experiment of "Visualize" remaining a closed chapter.....until now..

Tracks:
1. Prelude/She's Got Love
2. Where Did Yesterday Go
3. December Rain, April Laughter
4. Woodstock
5. Gotta Find A New Place To Stay
6. With Me My Love
7. Where Are We?
8. Come Clap Your Hands
9. The City
10. The Word Is Love
11. On Our Way Home
12. If I Can't Be Your Lover
13. Hello Stranger
14. Fairy Tale Affair
15. Open Up Your Heart
16. Everyday Judy
http://sharebee.com/3415e5af

DAVID VILLA.....QUE MAQUINA DE MATAR

Ηρακλής Τριανταφυλλίδης (Iraklis Triandafyllides)

Πήρα το συγκεκριμένο ιστορικό από την wiki καθώς μου φάνηκε εξαιρετικά ενημερωμένο. Στο τέλος του post συμπεριλαβάνω και τα κομμάτια από το σινγκλάκι τους ως Ηρακλής και D.N.A που ευτυχώς ένας καλός άνθρωπος τα ανέβασε στο net. "Ο Γιάννης" που γιορτάζει σήμερα είναι εξαιρετικό κομμάτι.

Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη και μεγαλωμένος στο Σιδηρόκαστρο Σερρών, ο Ηρακλής Τριανταφυλλίδης από πολύ μικρός είχε μεγάλη κλίση στη μουσική, έπαιζε διάφορα όργανα (φυσαρμόνικα και φλογέρα, ακορντεόν, κιθάρα, κ.α.) κι έγραφε στίχους, ποίηση πεζά και συνέθετε τραγούδια και μουσικές.Τον Ιούνη του 1980 κυκλοφόρησε μια στιχουργική - ποιητική συλλογή του.Το Δεκέμβρη του 2004 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Παπαϊωάννου ένα βιβλίο του,ο Ονειροταξιδευτής, που είναι ένα μυθιστόρημα φιλοσοφικής φαντασίας.Έτσι η αναφορά στον Ηρακλή μοιράζεται στο μουσικό, το ποιητικό, και το συγγραφικό του έργο.

Μουσική

Στη μουσική έχουμε μια πρώτη περίοδο με δημιουργία συγκροτημάτων (κυρίως ελληνικού ροκ χαρακτήρα), και μια δεύτερη, όπου γράφει για μεγάλα σύνολα, όπως η ροκ όπερα "Σε άλλους κόσμους", ή μουσικά έργα για μουσικοθεραπεία, όπως η τριλογία "Υδριάλα", και η τετραλογία "Κυνηγός της ευτυχίας".

Συγκροτήματα
Το πρώτο γκρουπ που συμμετείχε ήταν το «The Green Birds» (Σιδηρόκαστρο, αρχές δεκαετίας '60) με ρεπερτόριο από Rock'n' Roll, τζαζ και ελληνικά της εποχής και στη συνέχεια δημιουργεί το γκρουπ «Les Etoiles» με ρεπερτόριο από το εποχιακό ροκ.Την περίοδο 1967-1969, παράλληλα με τις σπουδές του (Χημικός-Μικροβιολόγος στο Δημόκριτο Θεσσαλονίκης και θεωρία μουσικής στο Μακεδονικό Ωδείο), εργάζεται περιστασιακά ως μουσικός σε διάφορα είδη μουσικής. Εκείνη την εποχή περνά από διάφορα σχήματα της Θεσσαλονίκης, όπως το «Τρίο Σαλόνικα», (λατινοαμερικάνικα και ελληνικά εποχής), «The Saints», (ροκ, soul εποχής και δικές τους συνθέσεις), και «The Slides» (ροκ και soul εποχής).Στις αρχές του 1971 μετά το στρατό, φεύγει στη Γερμανία. Επιστρέφει το Φθινόπωρο στην Ελλάδα για σπουδές στην οδοντιατρική σχολή Αθηνών. Την εποχή εκείνη ιδρύει ένα γκρουπ, που τα μέλη αρχικά, είναι κυρίως συμφοιτητές. Το σχήμα είχε τα εξής στοιχεία:
Όνομασία: «Ηρακλής & DNA»
Είδος: Ελληνικό προοδευτικό φολκλόρ
Στίχος: Λαϊκοδημοτικός με κοινωνικό περιεχόμενο
Στίχοι - Μουσική και ενορχήστρωση : Ηρ. Τριανταφυλλίδης
Εμφανίστηκαν σε διάφορες μπουάτ όπως στις «Εσπερίδες» και στην «Πέμπτη Εποχή» στην Πλάκα και έδωσαν μερικές συναυλίες.Δισκογραφικά ξεκίνησαν στην Polydor το 1972 με έναν δισκάκι 45 στροφών, που περιείχε δύο τραγούδια: «Ο Γιάννης» και «Τα Ίδια Όνειρα» (ή «Αγναντεύεις»).Δυστυχώς, εκτός από το δισκάκι αυτό, η δουλειά εκείνης της εποχής δεν κυκλοφόρησε σε LP, όπως είχε αρχικά συμφωνηθεί.
Μετά από την διάλυση του «Ηρακλής & DNA», δημιουργεί το γκρουπ «Ηρακλής & Λερναία Ύδρα».Ελληνικό ροκ σχήμα με στοιχεία από τζαζ ροκ και πολλά έθνικ (ελληνική παράδοση) που δημιουργήθηκε το 1972. Πρόκειται για την μετεξέλιξη του γκρουπ «Ηρακλής & DNA».
Στίχος ποιητικός με κοινωνικοπολιτικό προβληματισμό. Οι στίχοι, η μουσική καθώς και η ενορχήστρωση είναι του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη.Το καλοκαίρι του 1973 ο Ηρακλής γράφει το μουσικό έργο «Σε άλλους κόσμους» που παίζεται στην μπουάτ της πλάκας «11η εντολή». Εκεί ακούει τη δουλειά ο Τάσος Φαληρέας από την EMI και προτείνει στον Ηρακλή την ηχογράφηση σε δίσκο. Γίνονται συζητήσεις για να κυκλοφορήσει το Πάσχα του 1974, αλλά τελικά αναβάλλεται.
Ο Ηρακλής που σπουδάζει στην οδοντιατρική σχολή Αθηνών την περίοδο της χούντας, δεν έχει από πουθενά οικονομικούς πόρους. Μετά από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τα πράγματα δυσκόλεψαν περισσότερο από κάθε άποψη και την άνοιξη του 1974, μετά από μια συναυλία στη Θεσσαλονίκη, ξαναφεύγει για την Γερμανία.Η συναυλία της Θεσσαλονίκης ήταν και η τελευταία στην Ελλάδα της περιόδου εκείνης και είχε πολύ μεγάλη επιτυχία. Το θέατρο Χατζώκου όπου έγινε, είχε γεμίσει ασφυκτικά. Το σχήμα ενισχυμένο με νέα κι αξιόλογα μέλη, είχε μια από τις καλύτερες επιδόσεις.
Το 95% των τραγουδιών είχαν κοπεί από τη λογοκρισία, παρ' όλα αυτά το πρόγραμμα παίχτηκε ατόφιο, χάρη στον άξιο οργανωτή της συναυλίας, τον Αντώνη Γκαγκαβούζη.
Στη Γερμανία τώρα, ο Ηρακλής δημιουργεί μαζί με Γερμανούς μουσικούς ένα συγκρότημα, που ανοίγει την συναυλία του Champion Jack Dupree στις 28 Σεπτέμβρη 1974 και παίζει τη μουσική του με πολύ μεγάλη επιτυχία.
Το σχήμα έπαιξε με την ονομασία «Iraklis aus Griechenland» (Ο Ηρακλής από την Ελλάδα) και ήταν επταμελές, ενώ οι περισσότεροι μουσικοί ήταν "δανεικοί" από άλλα γκρουπ.
Η σύνθεση : Ηρακλής (φωνή, διάφορα όργανα), Birgit Rutters (φωνή, φλογέρα-μπάσο, πιάνο). Η Birgit εκτός των άλλων, έμαθε και τραγούδησε στα ελληνικά το "Αγναντεύεις". Norbert Kranz (μπάσο), Stefan (Steev) Dohmen (βιολί), Volker Beyerle (πλήκτρα), Otto...(κιθάρα, πνευστά), R...(τύμπανα).
Μετά τη μεγάλη επιτυχία στο live, ο Paul (ο εκπρόσωπος του concert-buro και μάνατζερ του Ηρακλή), του προτείνει να παίξει και στα επόμενα κοντσέρτα που θα γίνονταν προσεχώς. Αρχικά με τους Pasports (από τα πρώτα τζαζ-ροκ γκρουπ της εποχής), και στη συνέχεια με τους Exepsions (έντεχνο ροκ).Η ανάγκη να κάνει ένα μόνιμο δικό του σχήμα φέρνει κοντά του τον Edgar, τον καλύτερο ντράμερ της περιοχής, με τρία LP (free jazz) με πολυεθνικά σχήματα στο ενεργητικό του, και μαζί με τους Norbert (μπάσο) και Birgit (φωνή, πνευστά) από τους παλιούς, συν έναν πιανίστα της τζαζ από την περιοχή κι έναν νεαρό ταλαντούχο φλαουτίστα από τη Βόννη, πετυχαίνει έναν καταπληκτικό συνδυασμό.
Παρ' όλες τις ευοίωνες προοπτικές, ο Ηρακλής επιστρέfει στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης τον Οκτώβρη του 1974, με σκοπό να επιστρέψει έγκαιρα για τις συναυλίες.Δυστυχώς όμως η προσωρινή του μετάβαση, για τη μεταπολίτευση, στην Ελλάδα έγινε μόνιμη, αφού μεσολάβησε η ηχογράφησή του «Σε άλλους κόσμους», που αντί να αρχίσει αμέσως και να τελειώσει μέσα στο μήνα, άρχισε το 1975.
Ύστερα από ένα χρόνο ηχογραφήσεων, το Γενάρη του 1976 κυκλοφορεί σε διπλό άλμπουμ από την EMI, με παραγωγούς τον Τέρρενς Κουίκ και Γιάννη Κιουρκτσόγλου. Συμμετέχουν σαράντα μουσικοί, ανάμεσα τους πολλά μέλη από τα διάφορα σχήματα της Λερναίας Ύδρας, όπως, Μαγκλάρας (βιολί), Πρωτόπαπας (φλάουτο, πνευστά), Φιλιππίδης (Μπάσο), Θεολόγος Στρατηγός (κιθάρα). Χορωδίες, παραδοσιακά, κλασικά και ηλεκτρικά όργανα (συνολικά 80 τον αριθμό) και πολλοί τραγουδιστές σε τραγούδια και φωνητικά: Θρ. Αποστόλου, Γ. Ζώη, Ν. Ζιώγαλας, Π. και Χ. Κατσιμίχας, Χρ. Κουλουμπής, Μ. Ψάλτη, Δ. Πουλικάκος.Ο Νίκος Ξυλούρης ήταν να τραγουδήσει το «Πανηγύρι», όμως τελικά η εταιρεία έφερε κώλυμα. Ο δίσκος αυτός για διάφορους λόγους δεν προωθήθηκε καθόλου. Ο Ηρακλής φεύγει για το Παρίσι και το Άμστερνταμ.
Το 1976 ξαναδημιουργείται η Λερναία Ύδρα με νέα σύνθεση.Οι συναυλίες γίνονται χωρίς εισιτήριο. Το κοινό συνεισφέρει ό,τι και όπως θέλει στο τέλος της παράστασης. Όλες οι εκδηλώσεις τους έχουν μεγάλη επιτυχία και το κοινό τους ακολουθεί, όμως οι εσωτερικές τριβές στο πολυμελές γκρουπ, η έλλειψη οικονομικών πόρων (εκείνη την εποχή δεν μπορούσε να επιβιώσει κανείς παίζοντας ροκ), δεν το αφήνουν να συνεχίσει την επιτυχημένη του πορεία.
Στην επόμενη φάση, μετά από καιρό, ο Ηρακλής ανασυγκροτεί τη «Λερναία Ύδρα».
Παρ' όλες τις επιτυχημένες συναυλίες τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Τα ροκ γκρουπ δεν μπορούν να επιβιώσουν. Ο Ηρακλής ξαναφεύγει για το εξωτερικό απ' όπου γυρνά και ανασυντάσσει το γκρουπ με σύνθεση αυτή τη φορά τους Μαριάννα (φωνή), Γιώργο Σιέρα (κιθάρα, φωνητικά), Ηρακλή Σαριδάκη (κιθάρα), Μιχάλη Νικολαΐδη (μπάσο), Θάνο Αποστόλου (τύμπανα). Αργότερα στη θέση των Σιέρα και Σαριδάκη έρχεται ο Τάσος Καλιανιώτης, και πολύ αργότερα στα τύμπανα ο Στέλιος Ζαχαρίου.
Πολλές επιτυχημένες συναυλίες την περίοδο αυτή στα θέατρα «Λουζιτάνια» και «Βρετάνια» επίσης στο τζαζ-ροκ κλαμπ του Μπαράκου στην Πλάκα.
Αξέχαστη έμεινε, εκτός των άλλων εμφανίσεων, η παράσταση στα Γουριά, το καλοκαίρι του 1980. Τη συναυλία διοργάνωσαν οι ανεξάρτητοι νέοι του χωριού και είχε μαζευτεί η νεολαία από τις γύρω περιοχές (Αγρίνιο, Μεσολόγγι, Ναύπακτο, κ.α.), σαν ένα μικρό Γούντστοκ.
Το φθινόπωρο του 1980 ο Ηρακλής ανοίγει τη Σοφίτα στην Πλάκα που γίνεται ελεύθερο βήμα για κάθε είδος καλλιτεχνικής έκφρασης μέχρι το 1984, που έκλεισε. Παράλληλα ανασυγκροτεί μια νέα «Λερναία Ύδρα», έχοντας τον Μιχάλη στο μπάσο και τον Τάσο Φωτοδήμο (τύμπανα), Γιάννη Γιοκαρίνη (πλήκτρα, φωνητικά), Πάνο Πατσόγλου (τρομπόνι) και Γιάννη Κικινή (σαξόφωνο και φλάουτο).
Το 1981 η «Λερναία Ύδρα» αλλάζει σύνθεση, και με σταθερούς τους Μιχάλη και Φωτοδήμο προστίθεται ο Χρήστος Λαγός (κιθάρα) και ο Νίκος Ζιώγαλας (φωνή). Με αυτό το σχήμα παίζουν επί μία σεζόν στη σοφίτα. Μαζί τους ο Αλέκος Κολιόπουλος και οι "Φατμέ". Την εποχή εκείνη κυκλοφόρησε σε ανεξάρτητη παραγωγή το άλμπουμ «Παίζεις με τις μηχανές», ενώ παράλληλα δίνονται παραστάσεις και σε άλλους χώρους.
Το 1984 και αφού είχε κλείσει η «Σοφίτα» κυκλοφορεί ένα νέο LP τη «Στιγμή» ενώ οι συναυλίες του συγκροτήματος, εκτός από όλη την Ελλάδα, φτάνουν το 1985 μέχρι το Βελιγράδι, με εντυπωσιακή επιτυχία.
Στα τέλη του 1985 το σχήμα μένει τρίο ( Κιθάρα - Μπάσο - Τύμπανα ) με πιο Jazz-Rock ήχο. Την ίδια εποχή συμμετέχει και είναι συνιδρυτής της "ΜουΣυνΚΑ" (Μουσική Συνεργατική Κίνηση Αθηνών), που οργανώνει μουσική σκηνή για τα συγκροτήματα στο Rodeo club.
Ύστερα από διαφωνία και σύγκρουση (άνοιξη 1986) αποχωρεί και ιδρύει - οργανώνει το καλλιτεχνικό σωματείο Α.Ε.ΤΑ (Ανεξάρτητες Εκφραστικές Τάσεις). Μεγάλη συμμετοχή καλλιτεχνών (πάνω από τριάντα μουσικά συγκροτήματα Αθηνών και επαρχίας, ηθοποιοί, χορευτές, ακροβάτες, ζωγράφοι, ποιητές κλπ). Παραστάσεις μαμούθ (Διήμερο στο Λυκαβηττό, διήμερο στο πάρκο Ελευθερίας, ανοιχτά θέατρα δήμων της Αθήνας.)
Παρ' όλο οι δραστηριότητές του δεν του αφήνουν ελεύθερο χρόνο, για τις ανάγκες των παραστάσεων της ΑΕΤΑ δημιουργεί νέα «Λερναία Ύδρα».
Το 1987 στήνει το στούντιο πρόβας - ντέμο του Πολύαυλου στο Πεδίο του Άρεως. Μέχρι το 1990 ανασυγκροτεί τη «Λερναία Ύδρα» με διάφορες μορφές, δυνατά σχήματα με ικανοποιητικές εμφανίσεις.
Την τελευταία επανίδρυση της «Λερναίας Ύδρας» έκανε γύρω στο 1995.
Δισκογραφία
«Ο Γιάννης», LP 45 στροφών, Polygram, 1972
Το εξώφυλλο του δίσκου «Σε άλλους κόσμους».
«Σε άλλους κόσμους», 2(LP), ΕΜΙ, 1976. Ο δίσκος επανεκδόθηκε έξι φορές:
LP, Πολύαυλος, 1981
LP, EMI-Columbia, 1988
CD, MINOS-EMI, 1995
2(LP), Πολύαυλος, 2002
CD, MINOS-EMI, 2003
CD, Πολύαυλος, 2006
«Σαν όνειρο γλυκό», LP 45 στρoφών, ΕΜΙ, 1976
«Παίζεις με τις μηχανές», LP, Πολύαυλος, 1981
«Η στιγμή», LP, Πολύαυλος, 1984
(wiki)

Tracks:

1. O Giannis

2. Ta Idia Oneira

http://rapidshare.de/files/41293685/Iraklis___DNA.rar.html

Iraklis - Se Allous Kosmous (1981)

Μπορώ να πω πως είμαι μάλλον από τους τυχερούς που πρόλαβαν την Πλάκα στην Αθήνα λίγο πριν κλείσει για πολιτιστικούς λόγους. Η Πλάκα βοήθησε αρκετούς από μας να «ανδρωθούμε» μουσικά καθώς εκεί υπήρχαν όλες οι τάσεις. Εκεί για παράδειγμα παρακολούθησα ζωντανές Ταξιαρχίες, εκεί άκουσα ροκ της εποχής, εκεί πρωτοπήγα σε pub και γενικά εκεί βόλταρα με την παρέα σα Σαββατοκύριακα.
Κάποτε έπεσε η ιδέα από κάποιον να πάμε στην Σοφίτα διότι εκεί έπαιζε ο Ηρακλής αλλά και οι Φατμέ.

Πήγαμε, ανεβήκαμε τη σκάλα, βγήκαμε ταράτσα και μπήκαμε στο ασυνήθιστο αυτό μαγαζί, το οποίο μπορεί να μην ήταν μεγάλο σε χώρο αλλά ήταν μεγάλο σε ποιότητα. Είδαμε Φατμέ αλλά και Ηρακλή με το στυλ ίσως που έγινε γνωστότερος στους περισσότερους αλλά και σε μένα. Προφανώς τότε δεν είχα ακούσει τις folk αναζητήσεις του που ομολογώ πως μου αρέσουν περισσότερο. Θεωρώ πάντως πως ο Ηρακλής δεν πήρε την αναγνώριση που του άξιζε ως μουσικός.
Εδώ έχουμε μία από τις επανεκδόσεις που βγήκε σε μονό Lp κατόπιν επιλογής του μουσικού.

Iraklis & Lernaia Hydra was formed by Iraklis Triantafyllidis in 1972 and disbanded in 1995, although the band still gives concerts occasionally. The formation of the band changed from time to time, while Iraklis remained the core member. The band’s music belongs to the rock genre with folk/progressive/psychedelic elements. A key characteristic of the band’s sound is the combination of the basic rock instruments (el. guitars, bass and drums) with a wide selection of (mainly) traditional instruments (fife, flute, violin, banjo-mandolin, traditional percussion and others).

Tracks:
1. Ηρακλής – Μία Φυλακή
2. Ηρακλής – Θέλω Να Ταξιδεύω
3. Ζωή Γεωργίου – Νάχα Φτερά
4. Κατσιμίαχας – Ταξίδι
5. Ηρακλής – Πανηγύρι
6. Αποστόλου – Σε Άλλους Κόσμους
7. Ζιώγαλας – Θάρθει Βροχή
8. Ζιώγαλας, Αφοί Κατσιμίαχα - Ξεκινήσαμε

http://rapidshare.de/files/41293732/Iraklis_-_Se_Allous_Kosmous__1981_.rar.html

Iraklis and Lernaia Hydra - Paizeis Me Tis Michanes (1981)

01 Paizeis Me Tis Michanes 3:50
02 Elefthero Pouli 4:39
03 Sa Mirmigki 3:02
04 Taksidiotis 5:16
05 Adeio Boukali 3:01
06 Eimai Enas Anemos 4:00
07 Eleftheria 3:45
08 M Ena Tragoudi 3:56
09 Me Douleves 3:41
10 Romantiki Sardella 6:41

http://rapidshare.de/files/41293362/_____________________ae___-_________________________1981_.rar.html

Iraklis and Lernaia Hydra – I Stigmi (1984)

01. I Stigmi
02. Pseftochoreutis
03. Ti Ftene
04. Kollimenos
05. Varichimonia
06. O Athina
07. Se Mia Platia
08. Legame

http://rapidshare.de/files/41293793/Iraklis_-_I_Stigmi__1984_.rar.html

Donovan - Catch the Wind

Μία συλλογή του μεγάλου αυτού καλλιτέχνη που κυκλοφόρησε το 2000.

Tracks:
"Catch the Wind" – 2:56
"To Try for the Sun" – 3:38
"Hey Gyp (Dig the Slowness)" – 3:10
"Colours" – 2:45
"Josie" – 3:27
"Universal Soldier" – 2:12
"Candy Man" – 3:26
"The Summer Day Reflection Song" – 2:12
"Donna Donna"– 2:55
"Why Do You Treat Me Like You Do?" – 2:55
"Gold Watch Blues" – 2:32
"Jersey Thursday" – 2:13
"The Ballad of a Crystal Man" – 3:15
"Turquoise" – 3:28
"To Sing for You" – 2:42
"Sunny Goodge Street" – 2:56

http://sharebee.com/d0e0c0a2

Blossom Toes - We Are Ever So Clean (1967)

Ποδαρικό με κρύωμα και κρεβάτωμα αλλά και με τα δύο Lp των Blossom Toes. Δυσκολεύομαι να περιγράψω την μουσική τους καθώς οι αποκλείσεις μεταξύ των δυο δίσκων τους είναι αρκετή. Εκτιμώ ότι μεγάλο τους πλεονέκτημα είναι ο προσωπικός ήχος. Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλο Βρετανικό γκρουπ να τους μοιάζει.
Πληροφορίες και μία συνέντευξη του Godding μπορείτε να βρείτε εδώ http://www.terrascope.co.uk/MyBackPages/BlossomToes.htm
Να συμπληρώσω πως για όποιον ενδιαφέρεται για τους στίχους πάει εδώ http://ukpsych.tripod.com/blossomtoes_lyrics.htm
Η φωτό του δίσκου είναι από την Γερμανική επανέκδοση της Polydor την οποία δεν θυμάμαι πότε αγόρασα αντί 900 δ.ρ.χ. Στο μέλλον θα ανεβάσω και μία έκδοση της DEKAL (LIK 48) ως Blossom Toes 70’s – New Day.
Στο αρχείο που ανέβασα συμπεριέλαβα και μερικές φωτογραφίες που βρήκα στο νετ.

Tracks:
1-Look At Me I'm You

2-I'll Be Late For Tea

3-The Remarkable Saga Of The Frozen Dog

4-Telegram Tuesday

5-Love Is

6-What's It For

7-Peple Of The Royal Parks

8-What On Earth

9-Mrs Murphy's Budgerigar

10-I Will Bring You This And That

11-Mister Watchmaker

12-When The Alarm Clock Rings

13-The Intrepid Balloonist's Handbook Volume One
14-You

15-Track For Speedy Freaks (or Instant LP Digest)

http://sharebee.com/9e846083

Blossom Toes - If Only For A Moment (1969)

Personnel:
BRIAN BELSHAW bs A B C
BRIAN GODDING gtr, vcls A B C
JIM CREGAN gtr, vcls A B C
KEVIN WESTLAKE drms A
POLI PALMER drms, flute, vibes, harp B
BARRY REEVES drms C

ALBUMS:
1(A) WE ARE EVER SO CLEAN (Marmalade 607 001) 1967 R2
2(A) IF ONLY FOR A MOMENT (Marmalade 608 010) 1969 R2
3(A) THE PSYCHEDELIC SOUND OF BLOSSOM TOES (Toes Records BT 102) 196?

NB: (1) and (2) have had limited repressings in Germany. (3) Swedish only release. There's also a compilation, a double set Blossom Toes Collection (Decca LIKD 43) 1988, . New Day (Decal LIK 48) 1989 is actually a reissue of the B.B. Blunder album Workers Playtime as explained in the article. (1) has also been issued on CD in Japan (Polydor POCP-2190) 1995. (1) and (2) have also been reissued together with Workers Playtime as a double CD package from Germany. (3) pirated in 1980's with orange cover.

45s:
1 What On Earth - Mrs Murphy's Budgerigar/Look At Me I'm You (Marmalade 598 002) 1967
2 I'll Be Your Baby Tonight/Love Is (Marmalade 598 009) 1968
3 Postcard/Everyone's Leaving Me Now (Marmalade 598 012) 1968
4 Peace Loving Man/Up Above My Hobby Horse's Head (Marmalade 598 014) 1969
5 New Day/Love Bomb (Marmalade 598 022) 1969
NB: (5) Unissued.

This talented but largely ignored late sixties outfit was centred around Brian Godding and Brian Belshaw who first met as apprentices at the Hilger and Watts scientific instrument factory at Highbury, Islington in 1962. They formed a group called The Grave Diggers and later played in a R&B outfit, The Ingoes, who took their name from an obscure Chuck Berry number, Ingo. The Ingoes persuaded The Yardbirds manager Giorgio Gomelsky to taken them on and he arranged for them to go to Paris where they developed a strong cult following. After a short interlude in London when they recruited Jim Cregan, who had played in various R&B outfits, they returned for a second spell in Paris. During this spell The Ingoes recorded an EP for the Riviera label (cat no 231141) and a single version of Help, sung in Italian for the Italian market. Shortly after their return to London Colin Martin, The Ingoes drummer, left to be replaced by Kevin Westlake, who joined from Johnny B. Great and The Quotations who included future Rockpile guitarist Billy Bremner. Around the same time, perhaps a little before this line-up change, The Ingoes became Blossom Toes.
Giorgio installed the band in a house in Fulham and they entered the studio to record their first album. Much of the backing on the album was provided by an orchestra and sessionmen. It was full of quirky, rather naive psychedelic pop songs with I'll Be Late For Me among the best. Also of note are the beautiful cello parts in Love Is, the hook-ladened Telegram Tuesday and the eerie What On Earth. It was typical 1967 music but the band's live act suffered from them being unable to produce most of the tracks on their first album live. During 1967 they also had a three week residency at Stockholm's leading psychedelic club, the Merry Hassan. (3) is a bootleg taken from a tape of one of these shows and is full of Beefheart numbers. Although disappointing overall, it did include Listen To The Silence which ended up on their next album. Late in 1967 Kevin Westlake left the band to be replaced by Poli Palmer, who had played in Deep Feeling and several other Midlands bands. A multi-instrumentalist Palmer would soon find his role restricted. Meanwhile they released a version of Dylan's I'll Be Your Baby Tonight, backed by Love Is in March 1968. Their next 45, Postcard/Everyone's Leaving Me Now, which appeared in October 1968 was much better. The 'A' side was rather catchy and the jazzy flip side featured Palmer on vocals as well as playing harpsichord and vibes. Shortly after Palmer left to join Eclection and later Family. He was replaced by Barry Reeves from the soul band Ferris Wheel.
(2), released in 1969, was much heavier than their previous efforts and relied too much on melodramatic vocals. It had a few moments of brilliance but was disappointing overall.
I'll Be Your Baby Tonight and Love Is can also be heard on the 1968 The Marmalade Record Co. Show Olympia 68 album, and King Of Confusion on Marmalade - 100 Proof, a 1969 compilation.
The 1988 Blossom Toes Collection double set is a good introduction to their music with informative sleeve-notes by John Platt.
New Day is actually a reissue of the 1971 B.B. Blunder album Workers Playtime (who comprised the creative part of Blossom Toes (Brian Godding and Brian Belshaw)). By now, although the band still had a 'progressive' sound, it was interspersed by funkier passages. Again the album comes with extensive sleeve-notes by John Platt.
Jim Cregan went on to play in Stud and then Family, before joining Cockney Rebel and later still becoming a member of Rod Stewart's backing band.

Tracks:
1-Peace Loving Man

2-Kis Of Confusion

3-Listen To The Silence

4-Love Bomb

5-Billy Boo The Gunman

6-Indian Summer

7-Just Above My Hobby Horse's Head

8-Wait A Minute

http://sharebee.com/c4d1c327