Το ερέθισμα για να ανεβάσω τον δεύτερο δίσκο των Prunes (όχι βέβαια ότι κάποια στιγμή δεν θα ανέβαινε)έδωσε ο φίλος stefanos www.myspace.com/stefanos51 , τον οποίο τον ευχαριστώ πολύ που μου ξύπνησε εικόνες, πρόσωπα και πράγματα της νεότητας μου.
Κάθε άνθρωπος μάλλον είναι συνδεδεμένος με κάποια πράγματα στην ζωή του και σίγουρα αν ακούει και μουσική, ακούγοντας κάποια κομμάτια του έρχονται οι θύμησες του παρελθόντος. Γύρω στο 81 με 82 τελειώνοντας το Λύκειο επειδή το κωλοβάρεσα άσχημα στην τρίτη τάξη δεν πέρασα πουθενά. Τα οικονομικά βέβαια που ήταν περιορισμένα και έπρεπε να ενισχυθούν ως εργαζόμενος πλέον, αφού αρκετά είχε πληρώσει ο συχωρεμένος ο πατέρας μου για φροντιστήρια και αρκετή πίκρα του είχα δώσει. Η μόνιμη διαμάχη στο σπίτι ήταν οι δίσκοι. Δεν αγόραζα τίποτα άλλο. Υπήρχε μουρμούρα γκρίνια διότι ούτε ρούχο αγόραζα ούτε παπούτσια ούτε τίποτα άλλο.. Για να μην κουράζω, λύση από το πουθενά είχαμε και από τις κασέτες όπου λουφάραμε κανά φράγκο άμα βρίσκαμε να γράφουμε κανένα δισκάκι τζαμπανταν. Ο καλός άνθρωπος Νίκος έδινε κασέτες στον ξάδελφό του και αυτός στον κουνιάδο του που ήμασταν φιλαράκια. Κάποτε ήρθε η ώρα που ακούσαμε Prunes και κολλήσαμε άσχημα. Μετά από δύο χρόνια πέρασα σε μία σχολή, έφυγα από Αθήνα με απαραίτητο αξεσουάρ τον «ροκά». Ο «ροκάς» ήταν ένα κασετοφωνάκι (το έχω ακόμα) που μου κράταγε παρέα. Το Underground έπαιζε καθημερινά και όταν λέμε καθημερινά μιλάμε για 24 ώρες την ημέρα επί μήνες. Προνόησα βέβαια να βγάλω 4-5 κόπιες την κασέτα καθώς ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα την «μασαγε» (ώπερ και εγένετο).
Δεν ήταν μόνο ο «ροκάς». Το 1985 πήγα ένα ταξίδι Ισπανία με ένα αμάξι Σκόντα 900 κυβικών (με τη μηχανή πίσω) με δύο άλλα φιλαράκια σε ένα ταξίδι που θύμισε Κέρουακ (ότι είχα διαβάσει το βιβλίο του Στο Δρόμο). Στην επιστροφή περνώντας από Ανδόρα αγόρασα ένα walkman σε τιμή ξεφτίλα, οπότε είχα την δυνατότητα κάνοντας ποδήλατο να ακούω το δίσκο. Όσοι για παράδειγμα φίλοι που μπαίνουν στο blog είναι από Χαλκίδα θα ξέρουν που ήταν ο ιππικός όμιλος (πήγαινα και τάιζα τα άλογα καρότα) ή θα ξέρουν που είναι η παραλία στα Σκορπονέρια όπου πήγαινα για διανυκτέρευση.
Ίσως σε κάποιους να φαντάζει υπερβολικό ότι σε μία περίοδο που υπήρχε άλλη μουσική στην πατρίδα μας εγώ είχα κόλλημα με τους Prunes. Και μάλιστα όπως έχω γράψει στο παρελθόν, ήμουν ο μόνιμα εκτός κλίματος στην παρέα όσον αφορά τις μουσικές προτιμήσεις. Είμουνα η «ξενέρα» της υπόθεσης δηλαδή που ειλικρινά δεν με στεναχώρησε καθόλου μα καθόλου.
Καταρχήν στο δίσκο υπήρχε το γούρι μου που ήταν το I Happen To Love You Baby (πως έχω την εντύπωση πως στην αρχή του κομματιού ακούγεται σαν κάποιος να ρουφά τη μύτη του). Ήταν αδύνατον να ξυπνήσω και να μην το βάλω για «καλημέρα». Άμα στο μεταξύ υπήρχε και καμία κοπελιά ροκού και βάζαμε μουσική της έκανα καντάδα με αυτό. Το τραγούδαγα μόνος μου, σούρωνα και το χόρευα για πάρτη μου και ακόμα και τώρα η γυναίκα μου που βαρέθηκε να το ακούει από τοτέ με ρωτά κάθε φορά… «τόσα χρόνια δεν βαρέθηκες να το ακούς?» .
Για μένα το καλύτερο κομμάτι των Prunes είναι το I Happen To Love You Baby. Το ακούω και με θυμάμαι νεαρό, το ακούω και βλέπω το παρελθόν μου, το ακούω και αισθάνομαι νέος. Όλη η αξέχαστη φοιτητική ζωή περνά από μπροστά μου.
Υπήρχε βεβαια και το «Ι»…άκουσμα με τις ώρες. Να προσπαθώ από το κασετοφωνάκι σταμάτα ξεκίνα τη κασετα να γράψω και να καταλάβω τι λενε οι στίχοι λέξη προς λεξη.
Υπήρχε το The Great Banana Hoax που έπαιζε λίγο πριν βγω βόλτα με τη «μπέμπα» το R25/3 (το τρέμουλο της φωνής θύμιζε ήχο από μηχανή) δηλαδή που βλέπετε κάτω στο μπλογκ…Trust Me, you Know you got to trust me, cos if you don’t you bust me… Υπήρχε το Antique Doll… για στιγμές αυτοκριτικής που ελεγε κάπου στην αρχη… today it’s not tomorrow but for you it’s yesterday, your future it’s your past, you can’t hide your self away.
Περιττό βέβαια να πω όταν μετά από λίγα χρόνια τυπώθηκε The Electric Prunes Underground 1986 Greek vinyl LP RS-6262 τι έγινε.
Στο αρχείο που ανέβασα έχω συμπεριλάβει όλες τις φωτογραφίες που έχω από Prunes (γύρω στις 60 νομίζω)
Interview with James Lowe, lead singer of the Electric Prunes
Do you know what those strange sounds are on "The Great Banana Hoax," where it sounds like a motorcycle revving up at the beginning?
Voice on tremolo, again at top. That is a "growl" done vocally and slowed down some. I wanted to suggest moving furniture in heaven when we did it. It was just a device to make you take notice. A rock swirling around in a bucket.
What is that crying noise heard near the end of "Antique Doll"?
Us crying at double speed. We played around with tape speed a lot....vso they called it.
It's Not Fair" is (like much of the record) peculiar in composition: a fairly standard shitkicking country-blues-rock tune that suddenly goes haywire at the end. What did you and Mark have in mind when you write this and devised the tag?
It was written for my mom, she said we never did any country tunes. I wanted to write a song for Mark to "preach" on.....it's so unlike him. We just laughed at Dave, he said country was a no no for a rock band...so we made it more country. We were just having some fun.
I think a hit-single-that-never-was on the second album is Goffin-King's "I Happen to Love You." What was it that attracted the band to the song? Also, were you aware that there was a previous single of the song by the Myddle Class, an East Coast group whose bass player was Charles Larkey, Carole King's future husband?
We thought that song was cool......I was surprised they didn't think it good enough for a 45. Didn't know there was another version of it...I know Ellen Goffin, Gerry's ex-wife, perhaps there is a cosmic connection?
And, two "noises" question for "I Happen to Love You": what is that harp-like sound at the beginning (sounds like a run down piano strings?), and the instrument that plays the instrumental break (sounds like an electronic keyboard to me)?
Autoharp at top. Vox electronic organ guitar solo. They brought a prototype in and took it back after they heard what we did with it.
"Dr. Do-Good" is certainly my nomination for strangest Electric Prunes track; it sounds like a kiddie horror movie or children's hour theme run amok. What are your memories of this song and its recording?
Dave laughing at the end. I told him I couldn't do it and he kept showin' me how so we said, "you do it". It reminded me of Nervous Norvus who had a song called "Transfusion".......novelty stuff.
Do you remember how that effect at the very beginning was achieved, in which a bunch of voices blur together in a distorted fashion?
That is Ken Williams on a prototype slide guitar, kind of a steel guitar thing someone gave us. It was overdubbed numerous times and turned around, I think. I liked it, real noise.
Were you pleased with Underground overall, and would you say it is the most accurate representation of the band's skills, particularly as it has the most original material of any of the three albums?
We had lost heart by then....we knew we could have done better. That is where we were then.
Κάθε άνθρωπος μάλλον είναι συνδεδεμένος με κάποια πράγματα στην ζωή του και σίγουρα αν ακούει και μουσική, ακούγοντας κάποια κομμάτια του έρχονται οι θύμησες του παρελθόντος. Γύρω στο 81 με 82 τελειώνοντας το Λύκειο επειδή το κωλοβάρεσα άσχημα στην τρίτη τάξη δεν πέρασα πουθενά. Τα οικονομικά βέβαια που ήταν περιορισμένα και έπρεπε να ενισχυθούν ως εργαζόμενος πλέον, αφού αρκετά είχε πληρώσει ο συχωρεμένος ο πατέρας μου για φροντιστήρια και αρκετή πίκρα του είχα δώσει. Η μόνιμη διαμάχη στο σπίτι ήταν οι δίσκοι. Δεν αγόραζα τίποτα άλλο. Υπήρχε μουρμούρα γκρίνια διότι ούτε ρούχο αγόραζα ούτε παπούτσια ούτε τίποτα άλλο.. Για να μην κουράζω, λύση από το πουθενά είχαμε και από τις κασέτες όπου λουφάραμε κανά φράγκο άμα βρίσκαμε να γράφουμε κανένα δισκάκι τζαμπανταν. Ο καλός άνθρωπος Νίκος έδινε κασέτες στον ξάδελφό του και αυτός στον κουνιάδο του που ήμασταν φιλαράκια. Κάποτε ήρθε η ώρα που ακούσαμε Prunes και κολλήσαμε άσχημα. Μετά από δύο χρόνια πέρασα σε μία σχολή, έφυγα από Αθήνα με απαραίτητο αξεσουάρ τον «ροκά». Ο «ροκάς» ήταν ένα κασετοφωνάκι (το έχω ακόμα) που μου κράταγε παρέα. Το Underground έπαιζε καθημερινά και όταν λέμε καθημερινά μιλάμε για 24 ώρες την ημέρα επί μήνες. Προνόησα βέβαια να βγάλω 4-5 κόπιες την κασέτα καθώς ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα την «μασαγε» (ώπερ και εγένετο).
Δεν ήταν μόνο ο «ροκάς». Το 1985 πήγα ένα ταξίδι Ισπανία με ένα αμάξι Σκόντα 900 κυβικών (με τη μηχανή πίσω) με δύο άλλα φιλαράκια σε ένα ταξίδι που θύμισε Κέρουακ (ότι είχα διαβάσει το βιβλίο του Στο Δρόμο). Στην επιστροφή περνώντας από Ανδόρα αγόρασα ένα walkman σε τιμή ξεφτίλα, οπότε είχα την δυνατότητα κάνοντας ποδήλατο να ακούω το δίσκο. Όσοι για παράδειγμα φίλοι που μπαίνουν στο blog είναι από Χαλκίδα θα ξέρουν που ήταν ο ιππικός όμιλος (πήγαινα και τάιζα τα άλογα καρότα) ή θα ξέρουν που είναι η παραλία στα Σκορπονέρια όπου πήγαινα για διανυκτέρευση.
Ίσως σε κάποιους να φαντάζει υπερβολικό ότι σε μία περίοδο που υπήρχε άλλη μουσική στην πατρίδα μας εγώ είχα κόλλημα με τους Prunes. Και μάλιστα όπως έχω γράψει στο παρελθόν, ήμουν ο μόνιμα εκτός κλίματος στην παρέα όσον αφορά τις μουσικές προτιμήσεις. Είμουνα η «ξενέρα» της υπόθεσης δηλαδή που ειλικρινά δεν με στεναχώρησε καθόλου μα καθόλου.
Καταρχήν στο δίσκο υπήρχε το γούρι μου που ήταν το I Happen To Love You Baby (πως έχω την εντύπωση πως στην αρχή του κομματιού ακούγεται σαν κάποιος να ρουφά τη μύτη του). Ήταν αδύνατον να ξυπνήσω και να μην το βάλω για «καλημέρα». Άμα στο μεταξύ υπήρχε και καμία κοπελιά ροκού και βάζαμε μουσική της έκανα καντάδα με αυτό. Το τραγούδαγα μόνος μου, σούρωνα και το χόρευα για πάρτη μου και ακόμα και τώρα η γυναίκα μου που βαρέθηκε να το ακούει από τοτέ με ρωτά κάθε φορά… «τόσα χρόνια δεν βαρέθηκες να το ακούς?» .
Για μένα το καλύτερο κομμάτι των Prunes είναι το I Happen To Love You Baby. Το ακούω και με θυμάμαι νεαρό, το ακούω και βλέπω το παρελθόν μου, το ακούω και αισθάνομαι νέος. Όλη η αξέχαστη φοιτητική ζωή περνά από μπροστά μου.
Υπήρχε βεβαια και το «Ι»…άκουσμα με τις ώρες. Να προσπαθώ από το κασετοφωνάκι σταμάτα ξεκίνα τη κασετα να γράψω και να καταλάβω τι λενε οι στίχοι λέξη προς λεξη.
Υπήρχε το The Great Banana Hoax που έπαιζε λίγο πριν βγω βόλτα με τη «μπέμπα» το R25/3 (το τρέμουλο της φωνής θύμιζε ήχο από μηχανή) δηλαδή που βλέπετε κάτω στο μπλογκ…Trust Me, you Know you got to trust me, cos if you don’t you bust me… Υπήρχε το Antique Doll… για στιγμές αυτοκριτικής που ελεγε κάπου στην αρχη… today it’s not tomorrow but for you it’s yesterday, your future it’s your past, you can’t hide your self away.
Περιττό βέβαια να πω όταν μετά από λίγα χρόνια τυπώθηκε The Electric Prunes Underground 1986 Greek vinyl LP RS-6262 τι έγινε.
Στο αρχείο που ανέβασα έχω συμπεριλάβει όλες τις φωτογραφίες που έχω από Prunes (γύρω στις 60 νομίζω)
Interview with James Lowe, lead singer of the Electric Prunes
Do you know what those strange sounds are on "The Great Banana Hoax," where it sounds like a motorcycle revving up at the beginning?
Voice on tremolo, again at top. That is a "growl" done vocally and slowed down some. I wanted to suggest moving furniture in heaven when we did it. It was just a device to make you take notice. A rock swirling around in a bucket.
What is that crying noise heard near the end of "Antique Doll"?
Us crying at double speed. We played around with tape speed a lot....vso they called it.
It's Not Fair" is (like much of the record) peculiar in composition: a fairly standard shitkicking country-blues-rock tune that suddenly goes haywire at the end. What did you and Mark have in mind when you write this and devised the tag?
It was written for my mom, she said we never did any country tunes. I wanted to write a song for Mark to "preach" on.....it's so unlike him. We just laughed at Dave, he said country was a no no for a rock band...so we made it more country. We were just having some fun.
I think a hit-single-that-never-was on the second album is Goffin-King's "I Happen to Love You." What was it that attracted the band to the song? Also, were you aware that there was a previous single of the song by the Myddle Class, an East Coast group whose bass player was Charles Larkey, Carole King's future husband?
We thought that song was cool......I was surprised they didn't think it good enough for a 45. Didn't know there was another version of it...I know Ellen Goffin, Gerry's ex-wife, perhaps there is a cosmic connection?
And, two "noises" question for "I Happen to Love You": what is that harp-like sound at the beginning (sounds like a run down piano strings?), and the instrument that plays the instrumental break (sounds like an electronic keyboard to me)?
Autoharp at top. Vox electronic organ guitar solo. They brought a prototype in and took it back after they heard what we did with it.
"Dr. Do-Good" is certainly my nomination for strangest Electric Prunes track; it sounds like a kiddie horror movie or children's hour theme run amok. What are your memories of this song and its recording?
Dave laughing at the end. I told him I couldn't do it and he kept showin' me how so we said, "you do it". It reminded me of Nervous Norvus who had a song called "Transfusion".......novelty stuff.
Do you remember how that effect at the very beginning was achieved, in which a bunch of voices blur together in a distorted fashion?
That is Ken Williams on a prototype slide guitar, kind of a steel guitar thing someone gave us. It was overdubbed numerous times and turned around, I think. I liked it, real noise.
Were you pleased with Underground overall, and would you say it is the most accurate representation of the band's skills, particularly as it has the most original material of any of the three albums?
We had lost heart by then....we knew we could have done better. That is where we were then.
Personnel
James Lowe - Vocals, Autoharp & HarmonicaMark Tulin - Bass, Organ & PianoKen Williams - Lead Guitar & Effects'Weasel' Spangola / Mike Gannon - Vocals & Rhythm Guitar (See Note 1)Preston Ritter / Quint - Drums (See Note 2)
Songs
Side 1
1. The Great Banana Hoax (Lowe / Tulin) 3.05
2. Children Of Rain (Williams / Williams) 2.30
3. Wind-Up Toys (Lowe / Tulin) 2.27
4. Antique Doll (Tucker / Mantz) 3.10
5. It's Not Fair (Lowe / Tulin) 2.00
6. I Happen To Love You (Goffin / King) 3.12
Side 2
1. Dr. Do-Good (Tucker / Mantz) 2.27
2. I (Tucker / Mantz) 5.10
3. Hideaway (Lowe / Tulin) 2.37
4. Big City (J. Walsh / D. Walsh) 2.45
5. Capt. Glory (J. Lowe) 2.11
6. Long Day's Flight (Weakley / Yorty) 3.09
Note 1
Near the end of recording 'Underground', Weasel Spagnola left the band due to medical reasons and was replaced by Mike Gannon, although Spagnola was still credited on the album cover with photo and name. Gannon joined just in time to only record two songs - 'Long Day's Flight' and 'The Great Banana Hoax'.
Note 2
Preston Ritter left during the recording of 'Undergound' due to musical differences. He was offered the choice between being credited on the album cover with photo / name or have royalties from the album sales. He choose the royalties. Unfortunately, he got no album credits or royalties!!!
Preston Ritter's replacement, Quint, actually only played on five tracks on the albums - 'Children of Rain', 'Antique Doll', 'I', 'Captain Glory' and 'Long Day's Flight'.
Produced by : Dave Hassinger
Arranged by : The Electric Prunes
Recorded at : American Recording Company
Electric Engineers : Richie Podolor and Bill Cooper
Cover Photos : Tom Tucker
Art Direction : Ed Thrasher
On the cover of 'Undergound' was the address of the "fan club" :
The Electric Prunes Appreciation Society1800 No. Argyle St.Suite 303HollywoodCalifornia
3 comments:
Το load.to βγάζει file not exist. Κι επειδή το θέλω πολύ αυτό, μήπως γίνεται να το ανεβάσεις και στο rapidshare? Ευχαριστώ πολύ και συνέχισε να μας φτιάχνεις τις μέρες μας με τις θεσπέσιες μουσικές σου ...
File not exist! :-(
You are right...
Post a Comment