Electric Prunes – California (2004)

Ψάχνοντας γενικά για πληροφορίες που έχουν να κάνουν με το cd, έπεσα και στην κριτική του κυρίου Μάνου Μπούρα. Στο κείμενο του γράφει μεταξύ άλλων… «το άλμπουμ θυμίζει απόπειρα μιας παρέας μεγάλων ανθρώπων να θυμηθούν τα νιάτα τους χωρίς όμως να ανεβάσουν και πολύ την ένταση, για να μην ενοχλείται και η προχωρημένης ηλικίας σύζυγος στο άλλο δωμάτιο»… «Δεν το τσούζουν με άλλα λόγια, δεν επιχειρούν να κάψουν λίγα απ’ τα εγκεφαλικά τους κύτταρα – και δικά μας εννοείται, δεν τολμούν να ξαναμπούν στο garage που έχουν χτίσει με τα χεράκια τους».

Αν κάτι με ενοχλεί γενικά είναι ο τύπος του «ξερόλα». Ο τύπος που μπορεί να έχει άποψη και επιχειρήματα επί παντός επιστητού. Έστω δηλαδή ότι είμαι «έγκριτος μουσικοκριτικός». Αυτό σημαίνει ότι μπορώ να κάνω κριτική το ίδιο άνετα σε ένα δίσκο των Libertines, σε έναν των Television, σε έναν των 2L8 ή σε ένα των Electric Prunes. Αν γίνεται εγώ πάω πάσο.

Όσον αφορά το cd που θάβει όπως μπορεί, το μόνο που μπορώ να του πω είναι πως αν περίμενε να ανακαλύψει τον τροχό 40 χρόνια μετά κάτι δεν πάει καλά. Αν περίμενε να ξαναανακαλύψει την ψυχεδέλεια των Prunes 40 χρόνια μετά, δεν έχει ιδέα από πού ξημερώνει ο ήλιος. Εγώ δεν λέω ότι το California είναι ύμνος ή καταπληκτικό ή ασυναγώνιστο ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Αλλά ο κάθε Μπούρας όπου το μόνο που έχει ακούσει είναι ένα I Had Too Much to Dream Last Night (και αυτό στο περίπου) καλό θα είναι σέβεται μερικά πράγματα. Σεβασμός δεν είναι να μην κάνω κριτική, σεβασμός είναι να μην γράφω χοντροεοδέστατες βλακείες (για να μην το πω αλλιώς), περί εγκεφαλικών κυττάρων, ατολμίας περί garage, παππούδων και προχωρημένων ηλικιών.
Σε αυτή τη χώρα έχουμε μπουχτίσει από ξερόλες «μουσικοκριτικούς» του κώλου θα πως έτσι ξερά γιατί εκνευρίστηκα.
Μ ’αρέσει που βρήκε και «ίχνη» από Bowie (αναμφισβήτητα μέγας καλλιτέχνης) αλλά τα ίχνη από Byrds ούτε τα πήρε πρέφα (στο The Rickenbacker 12 String… γιά κάπου οκτώ μίλια ίχνος).

Αν βέβαια πρόσεχε κάπως καλύτερα το cd θα έβλεπε να γράφει LIMITED EDITION (αναγράφεται δύο φορές) …αυτό μήπως αξίζει μετάφρασης για να δούμε και το κίνητρο αυτής της μπάντας? Τι να δούμε…αφού ούτε την τύφλα μας δεν μπορούμε να δούμε.

Tracks:
1. Side Show Charade
2. 49 Songs
3. I Never Knew What You Wanted
4. Makin' Some Noise
5. Pacific Ocean Blue
6. I'll Drag You Home
7. Rosy Made Me Crazy
8. Transient Absolution
9. Tidal Wave
10. Rewired
11. Running With Scissors
12. The Rickenbacker 12 String
13. Cinema Verite
14. Bonus Track
http://sharebee.com/1ec5abde