Friday, May 30, 2008

Tim Buckley - Goodbye and Hello (1967)


Είμαι βέβαιος πως δεν υπάρχει άνθρωπος που να ανακατεύεται με τα 60’s και να μην έχει ακούσει τον συγκεκριμένο δίσκο. Είναι επίσης αδύνατον να μην του αρέσει αφού κατά την ταπεινή μου άποψη πρόκειται για μία από της μεγαλύτερες δημιουργίες της δεκαετίας του 60. Δεν πρωτοτυπώ βέβαια με το ανέβασμά του δίσκου ωστόσο πάντα πρέπει να κρατάμε στο προσκήνιο μερικές αξίες. Συγκλονιστικό Lp από την αρχή μέχρι το τέλος από το οποίο τολμώ να διαλέξω (τι να πρωτοδιαλέξω δηλαδή) το αγαπημένο μου Pleasant Street αλλά και το Knight-Errant. Δεν νομίζω ότι χωράνε άλλες κουβέντες για τον διαχρονικό και αδικοχαμένο Tim Buckley του οποίου δυστυχώς την ίδια κατάληξη είχε και ο εξαιρετικά ταλαντούχος γιος του. Πάντως σε κάποιο άλλο δίσκο του που θα ανεβάσω, θα είμαι βιογραφικά πιο αναλυτικός για τον Tim Buckley.

Tracks:
1. No Man Can Find The War
2. Carnival Song
3. Pleasant Street
4. Hallucinations
5. I Never Asked To Be Your Mountain
6. Once I Was
7. Phantasmagoria In Two
8. Knight-Errant
9. Goodbye And Hello
10. Morning Glory

6 comments:

psychedelic love said...

Μεγάλο άλμπουμ!

Psych-Spaniolos said...

ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΑΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ

zico said...

Τι να πρωτοπεί κανείς για τον πιό αγαπημένο καλλιτέχνη και δίσκο όλων των εποχών (κατά την όχι ταπεινή γνώμη μου). Ένα από τα αριστουργήματα του 20 αιώνα. Ένα συγκλονιστικό ρέκβιεμ της μοναξιάς, της ευαισθησίας (ατομικής και κοινωνικής), του μοναδικού ανθρώπινου χαρακτηριστικού που λέγεται αγάπη.
Όποιος δεν έχει ακούσει αυτό το δίσκο, σίγουρα έχει χάσει ένα τεράστιο κομμάτι της σύγχρονης μουσικής. Και όποιος δεν τον έχει λατρέψει σίγουρα του λείπει το "προσόν" αυτό που λέγεται συναίσθημα.
Φίλε μου καλέ μου φίλε psych-spaniolos τι να λέμε. Σ' αυτές τις περιπτώσεις η μουσική δεν περιγράφεται. Την νιώθεις. Τα λέει από μόνη της όλα και με το παραπάνω. Ίσως υποβόσκει σ' όλα αυτά μία προκατάληψη για τον ένα και μοναδικό αυτό δημιουργό αλλά ουδείς αναμάρτητος
Να είσαι καλά

Rochacrimson said...

A classic from 60's!
One of best albums from all time!
Thanks spaniolos ;-)

Anonymous said...

Ένα τεράστιο Άλμπουμ
από την καλύτερη φωνή όλων των εποχών μόλις τον πρωτοάκουσα ξέχασα τα πάντα περί Ian Gillan και Robert Plant
δεν πρόκειται να ξαναβγεί τέτοια φωνή ποτέ
το δικό μου Αγαπημένο είναι το Phantasmagoria In Two

Μεγάλε είσαι απίστευτος για την δουλειά και τον χρόνο που έχεις διαθέσει σε ευχαριστούμε


Δημήτρης

dimitris said...

ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ!