Σε παλιότερη αναφορά μου στους Amboy Dukes είχαν μείνει στις πρώτες μέρες της ιστορίας τους. Όταν οι «Δούκες» ξεκίναγαν στο Ντιτρόιτ έστω και για λίγο είχαν στις τάξεις τους τον γνωστό μας Jimmy Page που ωστόσο δεν έγινε ποτέ μέλος της μπάντας. Αντικαταστάθηκε από τον Rod Medeiros που ήρθε από την Βοστόνη. Όμως λίγο αργότερα ο Rod Medeiros αποχώρησε για να ιδρύσει το 1966 τους γνωστούς Tangerine Zoo. Έφτασε λοιπόν η στιγμή για τον νεαρό τότε Ted Nugent να συμφωνήσει με τον Bob Lehnert που τον έφερε και να ενταχθεί στο γκρουπ, αλλάζοντας και το όνομα σε The Nugent Amboy Dukes . Ωστόσο λίγο μετά αποχώρησε ο Bob Lehnert.
Δεν έχουμε πολλά να πούμε για το δίσκο. Ήταν ένα καθ’όλα εξαιρετικό ξεκίνημα από ένα γκρουπ που είχε προσωπικό ήχο και ξεχώριζε από μίλια μακριά λόγω της φωνής του Drake. Ωστόσο τα καλύτερα ήρθαν μετα, με το ανεπανάληπτο και αξεπέραστο Journey To The Center Of The Mind. Από το άλμπουμ τολμώ να ξεχωρίσω το I Feel Free επειδή μου θυμίζει μερικές φοιτητικές στιγμές ξεγνοιασιάς με εκείνο το «τάρταλο» που βλέπεται στο βυθό του Blog, το Psalms Of Aftermath ως προάγγελος του τι θα ακολουθήσει, το It’s Not True που όντως είναι αλλά και την προτροπή του Let's Go Get Stoned.
Στην Pre-Nugent εποχή στο Detroit τα μέλη της μπάντας ήταν:
Ron Medeiros (Lead Guitar)
Dave Opatic (Guitar)
James Jackson (Bass)
Ben Vineyard (Drums)
Bob Lehnert (Vocals)
Όταν οι The Nugent Amboy Dukes ξεκίνησαν στο Σικάγο και μεταφέρθηκαν μετά στο Ντετρόιτ, τα μέλη ήταν:
Bob Lehnert (original vocalist 1965–1968
Ted Nugent (Guitar)
Gary Hicks (Guitar)
Dick Treat (Bass)
Gail Uptadale (Drums)
Και όταν υπέγραψαν συμβόλαιο με την Mainstream η μπάντα είχε τους:
John Drake (Vocals)
Ted Nugent (Lead Guitar, Vocals)
Steve Farmer (Guitar, Vocals)
Rick Lober (Keyboard)
Bill White (Bass)
Dave Palmer (Drums) ex The Galaxy Five ex The Citations
Tracks:
1.Baby Please Don't Go
2. I Feel Free
3. Young Love
4. Psalms Of Aftermath
5. Colors
6. Let's Go Get Stoned
7. Down On Philips Escalator (D.O.P.E.)
8. The Lovely Lady
9. Night Time
10. It's Not True
11. Gimme Love
Bonus tracks:
J.B.Special
Sobbin' In My Mug Of Beer
Δεν έχουμε πολλά να πούμε για το δίσκο. Ήταν ένα καθ’όλα εξαιρετικό ξεκίνημα από ένα γκρουπ που είχε προσωπικό ήχο και ξεχώριζε από μίλια μακριά λόγω της φωνής του Drake. Ωστόσο τα καλύτερα ήρθαν μετα, με το ανεπανάληπτο και αξεπέραστο Journey To The Center Of The Mind. Από το άλμπουμ τολμώ να ξεχωρίσω το I Feel Free επειδή μου θυμίζει μερικές φοιτητικές στιγμές ξεγνοιασιάς με εκείνο το «τάρταλο» που βλέπεται στο βυθό του Blog, το Psalms Of Aftermath ως προάγγελος του τι θα ακολουθήσει, το It’s Not True που όντως είναι αλλά και την προτροπή του Let's Go Get Stoned.
Στην Pre-Nugent εποχή στο Detroit τα μέλη της μπάντας ήταν:
Ron Medeiros (Lead Guitar)
Dave Opatic (Guitar)
James Jackson (Bass)
Ben Vineyard (Drums)
Bob Lehnert (Vocals)
Όταν οι The Nugent Amboy Dukes ξεκίνησαν στο Σικάγο και μεταφέρθηκαν μετά στο Ντετρόιτ, τα μέλη ήταν:
Bob Lehnert (original vocalist 1965–1968
Ted Nugent (Guitar)
Gary Hicks (Guitar)
Dick Treat (Bass)
Gail Uptadale (Drums)
Και όταν υπέγραψαν συμβόλαιο με την Mainstream η μπάντα είχε τους:
John Drake (Vocals)
Ted Nugent (Lead Guitar, Vocals)
Steve Farmer (Guitar, Vocals)
Rick Lober (Keyboard)
Bill White (Bass)
Dave Palmer (Drums) ex The Galaxy Five ex The Citations
Tracks:
1.Baby Please Don't Go
2. I Feel Free
3. Young Love
4. Psalms Of Aftermath
5. Colors
6. Let's Go Get Stoned
7. Down On Philips Escalator (D.O.P.E.)
8. The Lovely Lady
9. Night Time
10. It's Not True
11. Gimme Love
Bonus tracks:
J.B.Special
Sobbin' In My Mug Of Beer
4 comments:
OREOS DISKOS ALLA EHIS KANI ENA LATHAKI. TO 1996 ITANE POLLI ARGA GIA NA IDRITHOUN I TANGERINE ZOO(XA,XA).ANTHROPI IMASTE LATHI KANUME.
dj fanis
Συγνωμη, εχεις πολυτο δικιο. Το 96 ειχαν ηδη παρει συνταξη. Ευχαριστω πολυ για την παρατηρηση...διωρθωνω το "9" αμεσως
DEN TO IPA SAN PARATIRISI APLA GIA NA MATHENUN I NEOTERI.KALIMERA
Οχι αλλοιμονο δεν το εξελαβα ετσι διοτι καταλαβα τι εννοουσες. Γραφω που γραφω δυο κουβεντες ας ειναι τουλαχιστον σωστες.
Post a Comment