Στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού πριν 40 περίπου χρόνια έδρασε για λίγο δυστυχώς χρονικό διάστημα μία μπάντα μάλλον ασυνήθιστα για τα δεδομένα της εποχής. Το γκρουπ που είχε το περίεργο αυτό όνομα (ίσως το πήραν από την ράτσα αλόγων Appaloosa) δεν είχε στις τάξεις του ντράμερ. Το κουαρτέτο είχε στις τάξεις του, τους John Parker Compton (singer/acoustic guitar), Robin Batteau (violin), Eugene Rosov (cello) και David Reiser (electric bass), έβγαλε μόνο αυτό το δίσκο με παραγωγό τον Al Kooper, ο οποίος παίζει keyboards και κιθάρα σε μερικά κομμάτια ενώ συμμετέχουν και μέλη των Blood, Sweat & Tears.
Οι αρχικές ρίζες του γκρουπ ήταν στην Βοστόνη (όχι όμως η συνέχεια του), αιτία που με οδήγησε στην περαιτέρω αναζήτησή του, αφού όπως γνωρίζεται ψάχνω με μανία κάθε τι μουσικό που σχετίστηκε ψυχεδελικά με αυτό το μέρος. Στην πορεία προέκυψε ο κύριος Al Kooper (Blues Project), που έκανε την παραγωγή.
Το μουσικό περιεχόμενο του άλμπουμ κινείται στην psych-folk (στην folk-baroque όσον αφορά το στοιχείο folk, αφού όπως έχει επικρατήσει κάθε τι που σχετίζεται με την ενσωμάτωση στοιχείων κλασικής μουσικής αποκαλείται έτσι νομίζω). Υπάρχουν επίσης στοιχεία jazz (με εξαιρετικό σαξόφωνο). Υψηλού επιπέδου μουσική από αυτούς τους νεαρούς (αν διάβασα καλά ο συνθέτης όλων των κομματιών John Parker Compton ήταν μόλις 19 ετών) που σε καθηλώνουν αλλά ταυτόχρονα σε κάνουν να απορείς γιατί χάθηκαν έτσι γρήγορα όπως εμφανίστηκαν.
Προφανώς δεν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι ο παραγωγός και ενορχηστρωτής Lew Merenstein στο Astral Weeks του Van Morrison, επιδίωξε συνεργασία μαζί τους, σε σημείο που έγινε «μονομαχία» μεταξύ Merenstein και Kooper για το ποιος θα κάνει την παραγωγή. Τέτοια ονόματα θα ανακατευόντουσαν με τυχαίους μουσικούς σε μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες (Columbia)?
Πριν αρκετά χρόνια το άκουσμα των Appaloosa ενδεχομένως με άφηνε αδιάφορο. Όταν όμως ωριμάζεις μουσικά, μεστώνεις και παράλληλα μαλακώνεις «μέσα» σου, είναι απολύτως αδύνατον να μην σταθείς με μεγάλη προσοχή απέναντί τους. Ακούστε παρακαλώ με προσοχή το εξαιρετικότατο από πάσης πλευράς Τhoughts Οf Ρolly (και όχι βέβαια μόνο αυτό) και θα καταλάβετε τι εννοώ. Ένα τέτοιο κομμάτι δεν γράφεται από τυχαίους μουσικούς που δεν διαθέτουν τεράστιο ταλέντο και πάνω απ’όλα μεγάλη μουσική παιδεία.
Θα έχετε παρατηρήσει, όσοι μου κάνετε την τιμή και διαβάζεται τις αράδες μου, ότι γενικά σπάνια στέκομαι σε ένα δίσκο με τόσο καλά λόγια. Τον συγκεκριμένο τον θεωρώ από τους κορυφαίους (Αμερικάνικους) που έχω ακούσει στα 30 και πλέον χρόνια των μουσικών μου αναζητήσεων. Απαραίτητο κόσμημα ανεκτίμητης αξίας για την κάθε μουσική συλλογή, άσχετα αν το περιεχόμενο της είναι η ψυχεδέλια. Κάποια στιγμή θα ανεβάσω μία άλλη δημιουργία του John Parker Compton, αλλά εκείνο που αναζητώ και δεν έχω ακούσει είναι ένα live του 69, το Live at the Turk's Head Coffeehouse.
Εκτιμώ ότι δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος να κλείσω την αποψινή μουσική βραδιά. Σας εύχομαι ολόθερμα καλή ακρόαση.
The acoustic, folk-influenced group Appaloosa was the project of violinist Robin Batteau and guitarist/songwriter/singer John Parker Compton. Their lone release, 1969's APPALOOSA, bears the heavy scent of the '60s coffeehouse scene, with overtones of jazz (there's some nice saxophone work here) and Renaissance minstrel sounds (a la Steeleye Span) threaded through literate, melancholic singer-songwriter fare. The combination works nicely, and makes for a nice listen that will especially appeal to fans of '60s folk.
Highly recommended
Tracks:
1. Tulu Rogers
2. Thoughts for Polly
3. Feathers
4. Bi-Weekly
5. Glossolalia
6. Rivers Run to the Sea
7. Pascal's Paradox
8. Yesterday's Roads
9. Now That I Want You
10. Georgia Street
11. Rosalie
http://rapidshare.com/files/99588332/Appaloosa_-_Appaloosa.rar.html
Οι αρχικές ρίζες του γκρουπ ήταν στην Βοστόνη (όχι όμως η συνέχεια του), αιτία που με οδήγησε στην περαιτέρω αναζήτησή του, αφού όπως γνωρίζεται ψάχνω με μανία κάθε τι μουσικό που σχετίστηκε ψυχεδελικά με αυτό το μέρος. Στην πορεία προέκυψε ο κύριος Al Kooper (Blues Project), που έκανε την παραγωγή.
Το μουσικό περιεχόμενο του άλμπουμ κινείται στην psych-folk (στην folk-baroque όσον αφορά το στοιχείο folk, αφού όπως έχει επικρατήσει κάθε τι που σχετίζεται με την ενσωμάτωση στοιχείων κλασικής μουσικής αποκαλείται έτσι νομίζω). Υπάρχουν επίσης στοιχεία jazz (με εξαιρετικό σαξόφωνο). Υψηλού επιπέδου μουσική από αυτούς τους νεαρούς (αν διάβασα καλά ο συνθέτης όλων των κομματιών John Parker Compton ήταν μόλις 19 ετών) που σε καθηλώνουν αλλά ταυτόχρονα σε κάνουν να απορείς γιατί χάθηκαν έτσι γρήγορα όπως εμφανίστηκαν.
Προφανώς δεν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι ο παραγωγός και ενορχηστρωτής Lew Merenstein στο Astral Weeks του Van Morrison, επιδίωξε συνεργασία μαζί τους, σε σημείο που έγινε «μονομαχία» μεταξύ Merenstein και Kooper για το ποιος θα κάνει την παραγωγή. Τέτοια ονόματα θα ανακατευόντουσαν με τυχαίους μουσικούς σε μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες (Columbia)?
Πριν αρκετά χρόνια το άκουσμα των Appaloosa ενδεχομένως με άφηνε αδιάφορο. Όταν όμως ωριμάζεις μουσικά, μεστώνεις και παράλληλα μαλακώνεις «μέσα» σου, είναι απολύτως αδύνατον να μην σταθείς με μεγάλη προσοχή απέναντί τους. Ακούστε παρακαλώ με προσοχή το εξαιρετικότατο από πάσης πλευράς Τhoughts Οf Ρolly (και όχι βέβαια μόνο αυτό) και θα καταλάβετε τι εννοώ. Ένα τέτοιο κομμάτι δεν γράφεται από τυχαίους μουσικούς που δεν διαθέτουν τεράστιο ταλέντο και πάνω απ’όλα μεγάλη μουσική παιδεία.
Θα έχετε παρατηρήσει, όσοι μου κάνετε την τιμή και διαβάζεται τις αράδες μου, ότι γενικά σπάνια στέκομαι σε ένα δίσκο με τόσο καλά λόγια. Τον συγκεκριμένο τον θεωρώ από τους κορυφαίους (Αμερικάνικους) που έχω ακούσει στα 30 και πλέον χρόνια των μουσικών μου αναζητήσεων. Απαραίτητο κόσμημα ανεκτίμητης αξίας για την κάθε μουσική συλλογή, άσχετα αν το περιεχόμενο της είναι η ψυχεδέλια. Κάποια στιγμή θα ανεβάσω μία άλλη δημιουργία του John Parker Compton, αλλά εκείνο που αναζητώ και δεν έχω ακούσει είναι ένα live του 69, το Live at the Turk's Head Coffeehouse.
Εκτιμώ ότι δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος να κλείσω την αποψινή μουσική βραδιά. Σας εύχομαι ολόθερμα καλή ακρόαση.
The acoustic, folk-influenced group Appaloosa was the project of violinist Robin Batteau and guitarist/songwriter/singer John Parker Compton. Their lone release, 1969's APPALOOSA, bears the heavy scent of the '60s coffeehouse scene, with overtones of jazz (there's some nice saxophone work here) and Renaissance minstrel sounds (a la Steeleye Span) threaded through literate, melancholic singer-songwriter fare. The combination works nicely, and makes for a nice listen that will especially appeal to fans of '60s folk.
Highly recommended
Tracks:
1. Tulu Rogers
2. Thoughts for Polly
3. Feathers
4. Bi-Weekly
5. Glossolalia
6. Rivers Run to the Sea
7. Pascal's Paradox
8. Yesterday's Roads
9. Now That I Want You
10. Georgia Street
11. Rosalie
http://rapidshare.com/files/99588332/Appaloosa_-_Appaloosa.rar.html
5 comments:
i stumbled onto this is an old record store in late 1972 .... it remained one of my all time favorites until my vinyl gave up the ghost. Al Kooper produced this. Great lyrics, great songs, good vocals and solid musicians ... sort of along the lines of Left Banke ... but better songwriting i think. Great post.
Hello, just discovered the blog and i found a lot of interesting things.
I`m gonna link you in my page:
www.garagerocks.blogspot.com.
See ya.
Thanks a lot for your comments both.
Hello amigo, thank you for our comment. Really is an special compilation of Santana, very good. Well, this record...is fantastic, marvelous
Συγγνώμη που κάνω τα σχόλια ετεροχρονισμένα, αλλά δεν ήξερα πως γίνεται.Με άρεσαν πολύ οι Appaloosa όπως και οι Principal και κάποια που άλλα που κατέβασα χθές, όλα είναι εξαιρετικά. Ultimate, Trader, Seatrain κ.α. απλώς τα κάνω ψηφιακά, επιτέλους...
Post a Comment