Travel Agency - Travel Agency (1968)

Η καταγωγή αυτής της ψυχεδελικής μπάντας είναι από την California και το περίφημο San Francisco. Δημιουργήθηκαν το 1968 όταν ο Frank Davis (θα τον ξαναδείτε στους Fever Tree) άφησε μία άλλη μπάντα για να φτιάξει τους Travel Agency. Σύμφωνα όμως με τις πληροφορίες οι Travel Agency δρούσαν από το 1966 υπό το όνομα Act III.

Εμφανίζονται να ηχογραφούν δυο folk rock 45αρια το 66 στο Los Angeles (στην Kookaburra) μετά από λίγο καιρό ένα 45αρι να κυκλοφορεί από άλλη εταιρεία (την Tanqueray) πάλι το και άλλο ένα στην Viva το 69 όπου έβγαλαν και τον δίσκο. Την παραγωγή στο δίσκο έκανε ο James Griffin (αργότερα στους Bread)

Το Lp ξεκινά με το What's a Man που στην θυμίζει μουσική από ταινία τρόμου αλλά μέχρι την μέση περίπου του κομματιού. Μετά αλλάζει ριζικά και γίνεται ….. θα ακούσετε!!! Λίγο παρακάτω υπάρχει η κομματάρα του δίσκου. Το υπνωτικό και βέβαια ψυχεδελικότατο Lonely Seabird. Ένα killer τραγούδι για το οποίο δεν κάνω άλλο σχόλιο.

Η πρώτη πλευρά που γενικά έχει πολύ κιθάρα τελειώνει με το αξιολογότατο Make Love. Η 2η πλευρά γενικά είναι πιο ήρεμη με ομορφότερα κομμάτια από τα οποία ξεχωρίζω το γλυκύτατο You Will Be There. Πιστεύω ότι θα σας αρέσει το γκρουπ.

Η κόπια που βλέπεται στη φωτό είναι original ( VIVA V-36017)και την αγόρασα πριν χρόνια νομίζω στο Μοναστηράκι. Βρήκα όμως στο net αυτή τη φορά και βάζω ως bonus track το κομμάτι «Time» από το single της Kookaburra 502 του 1966.

Information about Travel Agency here

Members (Lp):(Frederick) Steve Haehl Guitar, Vocals Michael S. Aydelotte Aka Michael Sage Francisco (Frank) Lupica Drums

Tracks:

Side A:
1 What's a Man (5:02)
2 Sorry You Were Born (3:05)
3 Cadillac George (4:39)
4 Lonely Seabird (3:19)
5 So Much Love (3:00)
6 Make Love (2:24)

Side B:
1 That's Good (7:03)
2 I'm Not Dead (2:14)
3 She Understands (3:16)
4 Come to Me (3:15)
5 You Will Be There (2:14)
6 Old Man (2:11)

Bonus Track:
Time (2:31) Kookaburra 502

http://rapidshare.com/files/96034677/Travel_Agency_-_Travel_Agency.rar.html

Chrysalis – Definition (1968)

Η Νεουρκέζικη αυτή μπάντα κυκλοφόρησε ένα και μόνο δίσκο στην MGM το 1968. Ως psychedelic folk rock αλλά και με στοιχεία jazz μπορούμε να χαρακτηρίσουμε κάπως την μουσική τους. Πανέμορφα φωνητικά από την Νancy Νain, σε ένα γκρουπ με ηγέτη τον James Spider Barbour (μετέπειτα στον Zappa) που και αυτός έχει καλή φωνή.

Το γεγονός ότι στην «ποδιά» αυτού του δίσκου «σφάζονται» παλικάρια, το θεωρώ μάλλον υπερβολικό. Βέβαια υπάρχει το συγκλονιστικό κομμάτι Summer In Your Savage Eyes που επισκιάζει τα πάντα στο δίσκο. Το θεωρώ ως ένα από τα καλύτερα ψυχεδελικά κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ. Είναι όμως η αιτία στα δικά μου αυτιά τα υπόλοιπα τραγούδια να ηχούν μέτρια. Και μόνο για το Summer In Your Savage Eyes ο δίσκος που έχει μερικά ακόμα καλά κομμάτια, είναι κορυφαίος.

Σας παραθέτω τις κυκλοφορίες των Chrysalis ως τώρα, όπου εγώ ανήκω στην προτελευταία κατηγορία, "Definition" 1993 (MGM), την μόνη μάλλον ανατύπωση σε βινύλιο από το 1968 (μου είχε κοστίσει 3650 δρχ). Δεν έχω μπορέσει να μάθω αν αυτή η κόπια (του 1993) που έχω είναι πράγματι τυπωμένη από την MGM διότι δεν υπάρχει καμία πληροφορία ούτε στο καλοτυπωμένο εξώφυλλο, ούτε στο πρασινωπό label. Αν γνωρίζει κάποιος κάτι ας με πληροφορήσει.

"Definition" 1968 (MGM e-4547) [mono; ylp]

"Definition" 1968 (MGM e-4547) [mono]

"Definition" 1968 (MGM e-4547) [stereo]

"Definition" 1993 (MGM)

"Definition" 2005 (CD Revola 094, UK) [+8 tracks]

One-shot masterpiece from genius songwriter Spider Barbour. His songs show remarkable lyrical and musical depth. Acoustic rock (not quite folk-rock) songs dominate, but the album is full of surprises, from searing fuzz guitar to the whacked-out fantasy “Dr. Root’s Garden” that closes the album. There are spots of jazz, prog (way before its time) and music hall, all of which can ruin psychedelic records, but work incredibly well here because they’re part of Barbour’s vision, not just attempts to be trendy. Favorite lyric: “God is a ring of smoke, wrapped around my finger, a wasp without a stinger, buzzing in my ear." Other lyrics veer towards the psychological and emotional with equally memorable results. Barbour’s voice is soothing and appealing. Nancy Nairn is used sparingly but effectively (two and a halsongs) as the other lead vocalist. Her unhinged performance on “April Grove” adds to the appeal and strangeness of the album but is effective precisely because it’s not overused. Some other songs are stunningly beautiful and tragic. One of the all-time greats.

Members:
Nancy Nain: vocalsPaul Album: bass, vocalsDahaud Shaar: percussionJon Sabin: lead guitar, mandolin, vocalsRalph Kotkov: keyboard instruments, vocalsJames Spider Barbour: rhythm guitar, cicada, vocals

Tracks:

Side A:
1 What will become of the morning
2 Lacewing
3 Cynthia Gerome
4 April Grove
5 Father's Getting Old
6 30 Poplar

Side A:
1 baby, let me show you where i live
2 Fitzpatrick Swanson
3 Lake Hope
4 Piece of Sun
5 Summer In Your Savage Eyes
6 Dr Root's Garden

http://rapidshare.com/files/95907677/Chrysalis_-_Definition.rar.html

Brian Jones Presents The Pipes of Pan at Jajouka (1971)

Θα εντάξω το σημερινό δίσκο στο κομμάτι της folk ώστε να δικαιολογήσω την παρουσία του.
Έχουμε να κάνουμε με μία παραγωγή του συχωρεμένου Brian Jones των Rolling Stones που κυκλοφόρησε το 1971. Το άλμπουμ περιέχει ηχογραφήσεις από ένα Μαροκινό γκρουπ, τους Master Musicians of Jajouka από το χωρίο Jajouka. Το original Lp είναι αρκετά σπάνιο (το πρώτο νούμερο της Rolling Stones Records)

Αν και είμαι φανατικός θαυμαστής (δηλαδή άρρωστος όσο δε πάει) των Rolling Stones θα πω μερικά πράγματα με το όνομά τους. Ο δίσκος πήρε δημοσιότητα πριν πολλά χρόνια, αφού ότι άγγιζαν οι Stones γινόταν χρυσάφι. To περιεχόμενο του είναι καθαρά Μαροκινή μουσική, παρόμοια της οποίας μπορούμε να ακούσουμε και σε άλλα Αφρικανικά κράτη που βρέχονται από την Μεσόγειο.

Η «αναζήτηση» του θεού Πάνα, το «μυρωδάτο» Μαρόκο και γενικά η όλη κατάσταση, έστειλαν τον Brian Jones στην Αφρική για να «φτιαχτεί» με την άνεσή του, στην πηγή του πράγματος. Και επειδή πήγε εκεί ο Brian, το όλο θέμα πήρε μεγάλη δημοσιότητα. Επειδή είχα και έχω την δυνατότητα να ακούω πολλά τέτοια εθνικ, εκτιμώ ότι ο Brian θα μπορούσε να έρθει άνετα στην Ελλάδα για παράδειγμα (π.χ. στα Ζωνιανά που υπήρχαν από τότε), να ακούσει καλύτερα πράγματα και να δει τον Πάνα σε όλες του τις μορφές. Ο δίσκος απευθύνεται στους «άρρωστους» οπαδούς των Stones που θέλουν να έχουν στην συλλογή τους κάθε τι προερχόμενο από τις «Κυλιόμενες Πέτρες».

Το rip έγινε από το cd της Point Music (446 487-2) που βγήκε το 1995 και ήρθε στην Ελλάδα. Ο δίσκος είχε άλλο εξώφυλλο και δύο untitled κομμάτια (ένα κάθε πλευρά), σε σχέση με το cd που έχει άλλο (αυτό που έβαλα) και χωρίστηκε σε 6 μουσικές ενότητες (το ένθετο έχει αρκετές πληροφορίες).

Information about the «Brian Jones Presents The Pipes of Pan at Jajouka» are here

Tracks:

"55 ("Hamsa oua Hamsine)" –0:58
"War Song/Standing" + "One Half (Kaim Oua Nos") –2:22
"Take Me with You Darling, Take Me with You (Dinimaak A Habibi Dinimaak)" –8:06
"Your Eyes Are Like a Cup of Tea (Al Yunic Sharbouni Ate)" –10:35
"I Am Calling Out (L'Afta)" –5:55
"Your Eyes Are Like a Cup of Tea" (reprise with flute) –18:04

http://rapidshare.com/files/95878874/Brian_Jones_Presents-_The_Pipes_of_Pan_at_Jajouka.rar.html

Ithaca - A Game For All Who Know (1973)

Αυτός είναι ένας από τους δίσκους που αγόρασα τυχαία, από την άποψη ότι δεν είχα ιδέα ούτε ποιοι ήταν οι Ithaca ούτε από πού προέρχονταν. Έψαχνα folk και μου συνέστησαν το δίσκο που μόλις είχε έρθει Ελλάδα το 93. Το συγκεκριμένο Lp της Back Ground (HBG 001LP) κυκλοφόρησε σε μόλις 1000 κόπιες.

Εξαιρετική folk με εντονότατα στοιχεία progressive αλλά και ψυχεδέλιας αλλά και εξαιρετικά γυναικεία φωνητικά, από το μουσικό αυτό τρίο των Ferdinando, Howell, και Mennelaus στην 3η και τελευταία νομίζω δισκογραφική δουλειά τους (στις προηγούμενες ήταν με άλλο όνομα)(. Δίχως άλλο όσοι δεν έχουν ακούσει το Lp πρέπει να το κάνουν.

Dreamy, pastoral folk-psych with male/female vocals. A very rare privately-pressed demo-only album which is heavily influenced by the early seventies Moody Blues sound. In other words, we're talking progressive pop/rock with quasi-mystical lyrics. Some will love it, others will feel it typifies all that's bad in the genre. Among the better moments are Dreams and Times. The individuals responsible for this had earlier been involved in Agincourt, Alice Through The Looking Glass and Tomorrow Come Some Day.

Tracks:

Side A:
1 Journey (Destruction-Rebirth--Patterns of Life) 4:55
2 Questions (Did You Know?--Will We Be Alive?) 4:03
3 Times (Seven Seasons--The Path--Given Time) 8:18

Side B:
1 Feelings (Look Around--I Want to Feel You) 5:31
2 Dreams (Story of Our Time--Beneath This Sky) 2:57
3 Journey II (A Game for All Who Know) 7:05

Members:
Joe Ferdinando – vocals, bass & acoustic guitars,
Organ, auto harp
Peter Howell - electric & acoustic guitars, mandolin,
piano & organ, percussion
Lee Menelaus – vocals

http://rapidshare.com/files/95771266/Ithaca_-_A_Game_For_All_Who_Know.rar.html

The Immigrants - The Immigrants (1966)

Το γκρουπ αυτό από το Los Angeles αποτελεί μία από τις παντελώς άγνωστες garage μπάντες. Οι ηχογραφήσεις φέρονται να έγιναν το 1966 στην Starburst στο New Jersey.

Μέσα στα 12 κομμάτια περιέχεται μία πολύ ωραία διασκευή του Run For Your Life των Lennon , McCartney, μία του House of the Rising Sun, μία του If You Need Me που έχω ακούσει από Rolling Stones αλλά και μια των Zombies στο She’s Not There. Ξεχωρίζω το Reuben Rubin (φοβερό κομμάτι) που απορώ πως δεν μπήκε σε καμία συλλογή ως τώρα, το Sleepwalk (επίσης πάρα πολύ καλό) και το 2-25 Blues.

Tracks:

1 I'm feelin' blue
2 If you need me
3 Reuben Rubin
4 Keep a knockin'
5 Sleepwalk
6 She's not there
7 2-25 blues
8 Driving guitars
9 House of the rising sun
10 Run for your life
11 Chains
12 Kansas City 66

http://rapidshare.com/files/95773322/The_Immigrants_-_The_Immigrants.rar.html

The Grateful Dead - Live/Dead (1969)

Προφανώς δεν αποτελεί πρωτοτυπία ο δίσκος που αποφάσισα να ανεβάσω. Τον επέλεξα όμως διότι είναι ένας από τους αγαπημένους ψυχεδελικούς δίσκους. Στο παρελθόν είχα γράψει ότι τα ολοκληρωμένα live δείγματα της εποχής εκείνης είναι λίγα. Ένα από αυτά θεωρώ ότι είναι αυτός ο δίσκος των The Grateful Dead. Δεν έχει απολύτως κανένα νόημα να αναλωθώ σε πληροφορίες για την τρομερή αυτή μπάντα που επηρέασε και επηρεάζει όλη την Αμερική. Και μόνο το γεγονός ότι πληθώρα Αμερικάνικων Πανεπιστήμιων δίνουν εργασίες για την μελέτη των επιπτώσεων στην Αμερικάνικη κουλτούρα από την μουσική των The Grateful Dead λέει πολλά.

Το Lp που ηχογραφήθηκε μέσα από μία σειρά συναυλιών των Dead το 1969, κυκλοφόρησε στις 10 Νοεμβρίου του ίδιου έτους. Ο διπλός αυτός δίσκος ξεκινά με την τρομερή στιχουργική σύνθεση Dark του Robert Hunter διάρκειας 23:18. Απίστευτη ποιότητα ψυχεδέλιας μαζί με jazz και βέβαια ατέλειωτο jam από τους μοναδικούς του είδους. Τι να περιγράψω σε αυτό το κομμάτι? Την κιθάρα του Jerry Garcia?
Όποιος θέλει να μελετήσει το περιεχόμενο των στίχων μπορεί να ανατρέξει εδώ … αξίζει τον κόπο. Όποιος επιθυμεί να δει περισσότερα εδώ

Dark Lyrics:

Dark star crashespouring its lightinto ashes
Reason tattersthe forces tear loosefrom the axis
Searchlight castingfor faults in theclouds of delusion
shall we go, you and IWhile we can?Throughthe transitive nightfall of diamonds
Mirror shattersin formless reflectionsof matter
Glass hand dissolvingto ice petal flowersrevolving
Lady in velvetrecedesin the nights of goodbye
Shall we go,you and IWhile we can?Throughthe transitive nightfallof diamonds
Η 2η πλευρά ξεκινά με το φοβερό St. Stephen και ολοκληρώνεται με το τρομερό jam στο The Eleven, όπου το γκρουπ απογειώνει μυαλά και αισθήσεις (ποιος δεν θα ήθελε να είναι παρών να ακούει και να βλέπει αυτή την συναυλία?). Περίτεχνοι κιθαρίστες σίγουρα υπήρξαν πολλοί αλλά αυτός ο Garcia είναι απίστευτος.

No more time to tell how
This is the season of what
Now is the time of returning
With thought jewels polished and gleaming
Now is the time past believing
The child has relinquished the reign
Now is the test of the boomerang
Tossed in the night of redeeming
Eight sided whispering hallelujah hatrack
Seven faced marble eye transitory dream doll
Six proud walkers on jinglebell rainbow
Five men writing in fingers of gold
Four men tracking down the great white sperm whale
Three girls wait in a foreign dominion
Ride in the whale belly
Fade away in moonlight
Sink beneath the waters to the coral sand below
Now is the time of returning

Η 3η πλευρά είναι αφιερωμένη στην διασκευή του Turn On Your Love Light, κομμάτι που πρωτοηχογραφήθηκε από τον μπλουζίστα Bobby Bland to 1961. Στους περισσότερους βέβαια έγινε γνωστό από την μπάντα του Van Morisson, τους Them.
Η 4η πλευρά ξεκινά με την 10λεπτη εκτέλεση του Death Don't Have No Mercy του Blind Gary Davis (μπλουζμαν από την Νότια Καρολίνα), συνεχίζει με το Feedback.
Μία σύνθεση του «McGannahan Skyjellyfetti». Για να μην υπάρχουν παρανοήσεις, υπό αυτό το όνομα υπέγραφαν μερικές φορές τα κομμάτια τους οι Dead (κεντρικός ήρωας σε ένα βιβλίο της Kenneth Patchen, το Memoirs of a Shy Pornographer). Το Lp κλείνει με το 35 δευτερολέπτων And We Bid You Goodnight.

Για μένα είναι ένα από τα καλύτερα live Lp των εποχών. Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολικός αλλά αυτό πιστεύω.

Το δίσκο τον αφιερώνω, πρώτα στον δάσκαλο μου στη σχολή και μετέπειτα αγαπητό μου φίλο Μιχάλη που τους λατρεύει.

Grateful Dead:

Jerry Garcia - guitars, vocals
Bob Weir - guitars, vocals
Tom Constanten - organ
Ron "Pigpen" McKernan - vocals, percussion
Phil Lesh - basses, vocals
Bill Kreutzmann - percussion
Mickey Hart - percussion

Side one
"Dark Star" (Grateful Dead, Hunter) – 23:18
Side two
"St. Stephen" (Hunter, Garcia, Lesh) – 6:31
"The Eleven" (Hunter, Lesh) – 9:18
Side three
"Turn On Your Love Light" (Scott, Malone) – 15:05
Side four
"Death Don't Have No Mercy" (Davis) – 10:28
"Feedback" (McGannahan Skjellyfetti) – 7:49
"And We Bid You Goodnight" (traditional arrangement) – 0:37

http://rapidshare.com/files/95779806/Grafetul_Dead_-_Live_Dead.rar.html

The Charlatans - The Charlatans (1969)

Οι Charlatans που θεωρούνται ως το πρώτο underground συγκρότημα του San Francisco, γενικά δεν είχαν τύχη με το μέρος τους. Είτε γιατί έπεσαν τις κρίσιμες στιγμές πάνω σε εταιρείες που χρεοκόπησαν (Autumn Records) είτε γιατί έπαιζαν μάλλον εκτός κλίματος πριν την έκρηξη της μουσικής σκηνής του San Francisco (όπου τελικά ήταν πρωτοπόροι), είτε γιατί σε μερικά τραγούδια τους τα υπονοούμενα για ναρκωτικά αποτέλεσαν τροχοπέδη (έπαιρναν LSD από την περίοδο 64-65 για αυτό και από μερικούς αποκαλούνται ως το πρώτο acid rock group), είτε γιατί αυτή η πολύ ταλαντούχα μπάντα ήταν τελικά πολύ …underground. Διάσημοι πάντως έγιναν για το ντύσιμό τους (ήταν αυτό των πιστολέρος του 19 αιώνα που βλέπουμε στις διάφορες φωτό). Ακόμα και ο δίσκος τους (στην Philips Records), κυκλοφόρησε μετά το «απόγειο» της δόξας τους.

Όπως έχω γράψει και παλιότερα εκτιμώ κάθε μπάντα της εποχής που είχε προσωπικό ήχο. Δεν ήταν πολλές. Όταν μάλιστα πέραν του προσωπικού ήχου υπάρχει ταλέντο και ποιότητα, δεν δυσκολεύομαι στο να θεωρήσω το γκρουπ ως κορυφαίο. Για μένα οι Charlatans ήταν μία από τις μεγαλύτερες Αμερικάνικες μπάντες την δεκαετία του 60 και βέβαια θεωρώ τον μοναδικό επίσημο δίσκο τους κορυφαίο.

Όσον αφορά τον δίσκο της EVA που κυκλοφόρησε το 1983 (απρόσμενο δώρο) με την 10λεπτη σχεδόν εκτέλεση του Alabama Bound, ήταν ως unreleased στην Kama Sutra από το 1966, ενώ βγήκε στην Ιταλία από την Groucho Marx to 1979.

Βέβαια στον επίσημο αυτό δίσκο τους οι Charlatans δεν έχουν μόνο το Alabama Bound. Υπάρχουν τα κορυφαία από κάθε άποψη High Coin, Time To Get Straight, Ain’t Got The Time, The Blues Ain't Nothin', Doubtful Waltz, Easy When I'm Dead, When the Movies Are Over …δηλαδή όλος ο δίσκος. Θα υπενθυμίσω ότι τα γούστα του καθενός μας είναι πάντα υποκειμενικά. Εγώ μπορεί να είμαι ενθουσιασμένος με ένα δίσκο που κάποιος άλλος δεν θα θέλει καν να τον ξαναδεί στα μάτια του. Δεν είναι δυνατόν όμως να ακούμε underground και να μην ακούμε Charlatans.

Information about The Charlatans is here. More information coming soon…

Tracks:

Side A:
1 High Coin
2 Easy When I'm Dead
3 Ain't Got the Time
4 Folsom Prison Blues
5 The Blues Ain't Nothin'
6 Time to Get Straight

Side B:
1 When I Sailin' By
2 Doubtful Waltz
3 Wabash Cannonball
4 Alabama Bound
5 When the Movies Are Over
6 Commercial Promo

http://rapidshare.com/files/95500625/Charlatans__The_-_The_Charlatans.rar.html

Them - Time Out! Time in for (1968)

Πρόκειται για την 2η κυκλοφορία των Them μετά την αναχώρηση του Van Morrison. Καθαρά ψυχεδελικός δίσκος με το κλίμα από το West Coast έντονο. Κορυφαίες στιγμές του Lp τα Time Out for Time In, Waltz of the Flies, We've All Agreed to Help. Η κόπια που έχω (Capitol ST 5116) έρχεται από την μακρινή χώρα της Νέας Ζηλανδίας και έχει «λιώσει» (δώρο πριν χρόνια από ένα φίλο ναυτικό. Αυτοί είναι φίλοι).

Side One:
1 Time Out for Time In
2 She Put a Hex on You
3 Bent Over You
4 Waltz of the Flies
5 Black Widow Spider

Side Two:
1 We've All Agreed to Help
2 Market Place
3 Just on Conception
4 Young Woman
5 Moth

http://rapidshare.com/files/95439540/Them_-_Time_Out_Time_In_For.rar.html

J.K. & Co. - Suddenly One Summer (1968)

Η Sundazed έβγαλε το cd από αυτό το καθ’όλα άγνωστο Καναδέζικο γκρουπ. Σύμφωνα με τις πληροφορίες «ηγέτης» του γκρουπ ήταν ένα 15χρονο παιδί, ο Jay Kaye γεγονός που σίγουρα προκαλεί κατάπληξη, ιδίως αφού ακουστεί ο δίσκος. Ακούστε για παράδειγμα το κομμάτι «O.D.» και θα καταλάβετε. «Υποκλίνομαι» στο ταλέντο αυτού του παιδιού.

The history of J.K. & Co. was little known, the details etched in admirably by Sundazed's CD reissue of their only album. The group was led by Jay Kaye, who was only 15 when he assembled J.K. & Co. in early 1968. With assistance from arranger Robert Buckley (also still in his teens), producer Robin Spurgin, and session musicians, he recorded a little-known album, Suddenly One Summer, for White Whale in Vancouver (to where he had briefly relocated from Las Vegas). His florid, melodic songwriting betrayed obvious debts to Donovan and George Harrison; his low-key vocals also recall George's late Beatle efforts. The sappier excesses of his lyrics haven't dated well, but his soothing arrangements (with low-key organs and saxes), beguiling melodies, and good-hearted, meditative ambience make him one of the worthier obscurities of the late '60s.
As a band, J.K. & Co. didn't really exist until after the album was completed, and Kaye formed a group to play the material live that included his cousin John Kaye on bass. Although the LP got a little bit of exposure on Californian underground radio stations, it was not well-promoted and remains barely known, even by many psych-heads. Their career was not aided by the label's bizarre decision to pull a 36-second-long track, the instrumental introductory piece "Break of Dawn," as the single. While they did play live in California, they broke up around the end of the 1960s, without releasing any more recordings. (Written by Richie Unterberger)
Tracks:

1 Break Of Dawn

2 Fly

3 Little Children

4 Christine

5 Speed

6 Crystal Ball

7 Nobody

8 O.D.

9 Land Of Sensations & Delights

10 Times, The

11 Magical Fingers Of Minerva

12 Dead

http://rapidshare.com/files/95396845/J.K.___CO_-_Suddedly_One_Summer.rar.html

The Enfields and early Friends of the Family – The songs of Ted Muda (1967)

Η ιστορία των Enfields ξεκινά το 1964 στο Wilmington του Delaware όταν ο Ted Munda, ο Gordon Belr και ένα πιτσιρικάς ονόματι Rick είχαν ένα γρκουπάκι με το όνομα The Playboys. Την ίδια χρονική περίοδο και στην ίδια περιοχή δρούσε άλλο ένα γκρουπ, οι Touchstones, που έπαιζαν βασικά surf με μέλη τους John Bernard, Bill Galerry, Robin Eaton και Gharles Jenner.
Με κάποιο τρόπο αυτές οι δύο μπάντες ενώθηκαν με τους Ted Muda και John Berbard κιθάρες, Bill Gallery μπάσο, Gordon Bell στα drums και Marc Morgan φωνητικά. Επειδή ο Mac ήταν ηλικιακά μεγαλύτερος από τους άλλους πήγε φαντάρος, για να πάρει την θέση του ο Robin Eaton από τους Touchstones.
Το μόνο που έμενε ήταν να διαλέξουν όνομα και επειδή ήταν επηρεασμένοι από το British Invasion διάλεξαν το όνομα Enfields από την διάσημη Βρετανική καραμπίνα στην πόλη Enfield. Υπήρχαν επίσης, για όσους είχαν ανακατευτεί με παλιές μοτοσικλέτες και οι Royal Enfields.
Το μουσικό τους περιεχόμενο στην αρχή ήταν οι Beatles, Byrds, Beu Brummels. Η πρόταση για συμβόλαιο ήρθε από την Vince Rago, με την ιδέα το single να έχει και στις δύο πλευρές το ίδιο κομμάτι ώστε οι dj’s να μην έχουν πρόβλημα.
Η ιστορία των Enfields τέλειωσε κάπου στα τέλη του χειμώνα το 1967 μετά από ένα αποτυχημένο single όταν διέκοψαν την συμφωνία τους με την Vince Rago.

Ο Ted Nuda βέβαια δεν χρονοτρίβησε. Το Μάιο του 1967 έφτιαξε τους Friends of the Family και παρά το γεγονός ότι ηχογράφησαν κάποια demos δεν υπήρξε εταιρεία να δείξει ενδιαφέρον. Μετά από κάποιες ανακατατάξεις στο γκρουπ έβγαλαν ένα single το Can’t Go Home.

Ο δίσκος περιέχει στην πρώτη πλευρά κομμάτια των Enfields και στην δεύτερη κομμάτια των F.O.F. Για μένα είναι ένας δίσκος διαμάντι των οποίον συνιστώ σε όλους. Ο δίσκος της Distortion (DB 1003) βγήκε το 1991 αλλά έκτοτε βγήκε μία επανέκδοση to 1993 που περιέχει επιπλέον 5 κομμάτια των Friends of the Family (ο δίσκος της Distortion έχει 13). Σας ανεβάζω και τα επιπλέον κομμάτια ένα εκ των οποίων, το Last Beach Crusade είναι πανέμορφο (αλλά και πιο δεν είναι?).

In 1966, this Wilmington, DE, group released one of the best garage rock singles, "She Already Has Somebody," a moody, melodic original on par with the best efforts by the Zombies. Led by guitarist, singer, and songwriter Ted Munda, they were popular in their region and totally unknown elsewhere, releasing a few singles on a tiny local label. It may seem like a slim legacy, but the group's output stands considerably above the norm of the hundreds of other comparable American regional garage bands of the time, due primarily to Munda's fine melodic songwriting, heavily influenced not only by the Zombies but by the Beatles and Beau Brummels. In 1967, Munda formed Friends of the Family, who explored jazzier and more progressive directions, resulting in some interesting material.

Tracks:
Side A
1 In the Eyes of the World (2:18)
2. I'm for Things You Do (2:31)
3. She Already Has Somebody (2:49)
4. You Don't Have Very Far (2:39)
5. Face to Face (2:36)
6. Twelve Months Coming (2:15)
7. Time Card (2:26)

Side B
1 Time Music (1:54)
2 Wallace He Plays With Frogs (2:33)
3 Funny Flowers (2:32)
4 Blue Boat Makes Me Sad (3:17)
5 Jello Lights (2:29)
6. Bambi's March (2:23)

Bonus Tracks:
You See I've Got This Cold (1:36)
Last Beach Crusade (3:25)
Hot Apple Betty (6:11)
Together (3:45)
Sing a Song (2:32)

http://rapidshare.com/files/95427629/The_Enfields__Friends_of_The_Family.rar.html

Fairport Convention – Nine (1973)

Δεν υπάρχει πέτρα στην Βρετανία που να μην έχει από κάτω έστω και ένα ίχνος από τους Fairport Convension. Θεωρείται πάντως ως η πρώτη Βρετανική μπάντα που έπαιξε electric folk. Το Lp πήρε τον τίτλο Nine διότι ήταν και η 9η στη σειρά επίσημη δισκογραφική τους εμφάνιση. Ο δίσκος αυτός χαρακτηρίστηκε ως ο πιο «ανώμαλος. Το γιατί, ενδεχομένως βρει απάντηση αρκεί να τον ακούσετε αλλά ταυτόχρονα να έχετε ακούσει και άλλες δουλειές τους (από την folk περίοδο).
Το rip έγινε από το cd της Island IMCD 154 (512 756-2) και δεν περιείχε βέβαια τα bonus tracks που κυκλοφόρησαν με μετέπειτα επανεκδόσεις.

Members:
Dave Swarbrick: vocals, violin, viola, mandolin
Trevor Lucas: vocals, acoustic guitar
Jerry Donahue: guitars
Dave Pegg: bass, mandolin, backing vocals
Dave Mattacks: drums, percussion, keyboards, bass


Tracks:
1 The Hexhamshire Lass (Trad arr Fairport Convention)
2 Polly on the Shore (Music: Pegg, Words: Trad arr Swarbrick/Lucas)
3 The Brilliancy Medley/Cherokee Shuffle (Traditional)
4 To Althea From Prison (Words Lovelace/Music: Dave Swarbrick)
5 Tokyo (Donahue)
6 Bring 'Em Down (Lucas)
7 Big William (Lucas/Swarbrick)
8 Pleasure and Pain (Lucas/Swarbrick)
9 Possibly Parsons Green (Lucas/Roche)

http://rapidshare.com/files/95203337/Fairport_Convention_-_Nine.rar.html

Fairport Convention - 'Babbacombe' Lee (1971)

Το 7ο Lp των Fairport Convention είναι αφιερωμένο στον κακοποιό (κατηγορήθηκε μάλλον άδικα για φόνο με ανεπαρκή στοιχεία) John Henry George Lee, γνωστότερο ως John 'Babbacombe' Lee (1864 – 1945) ο οποίος καταδικάστηκε τρεις φορές εις θάνατο και έμεινε στην ιστορία ως ο άνθρωπος που δεν μπόρεσαν να κρεμάσουν (φράκαρε το πορτάκι που θα άνοιγε κάτω από τα πόδια του τρεις φορές).

Η ιδέα των Fairport Convention για το αφιέρωμα στον εξαιρετικά τυχερό 'Babbacombe' Lee ήρθε στον Dave Swarbrick (μέλος του γκρουπ), μετά από ένα παλιό άρθρο που διάβασε σε μία εφημερίδα.

Ο δίσκος χαρακτηρίζεται ως rock opera αφού ιστορικά αναφέρεται ως η πρώτη μουσική folk rock opera. Να τονίσουμε το folk διότι αν θυμάμαι καλά (ζητώ συγνώμη αν κάνω λάθος) οι Pretty Things έβαλαν τα θεμέλια στο θέμα rock opera.

Οι τίτλοι των κομματιών είναι από 2-3 σειρές ο καθένας για αυτό και οι τελίτσες. Το rip έγινε από το cd της Island IMCD 153 (512 755-2)

Tracks:
1 John's Reflections On His Boyhood...
2 This Was The Happiest Period In His Life...
3 Tragedy Now Strikes hard...
4 John Was Hardly More Than A Bewildered Observer...
5 When It Comes He Cannot Sleep...

http://rapidshare.com/files/95228585/Fairport_Convention_-__Babbacombe__Lee.rar.html

Skip Bifferty - Skip Bifferty (1968)

Οι Skip Bifferty (πρωτύτερα ήταν ως The Chosen Few μέλος των οποίων κατέληξε στους Lindisfarne με την εξαίσια Lady Ελεωνόρα) ήταν μία Βρετανική μπάντα από το Νίουκάσλ, η οποία ιδρύθηκε το 1966. Η επίσημη δισκογραφική τους παρουσία μπορεί να ήταν ελάχιστη αλλά οι live εμφανίσεις τους ήταν πολλές όπως πολλές ήταν και οι αλλαγές στα μέλη του γκρουπ (π.χ. 3 ντράμερς).
Μετά την διάλυση του γκρουπ (το 1968 κατόπιν έντονων διαφωνιών με τον μάνατζερ τους) η μάλλον πιο δημοφιλής παρουσία ήταν του κιθαρίστα John Turnbull, όπου όσοι τυχών έχουν κάποιο δίσκο του Ian Dury and The Blockheads θα τον δουν να αναγράφεται.

Πρόκειται για ένα Lp κλασικό δείγμα Βρετανικής ψυχεδέλιας, από το οποίο ξεχωρίζω μεταξύ άλλων ως καλύτερο κομμάτι το Inside the Secret που ανόιγει την δεύτερη πλευρά του δίσκου (νομίζω θα συμφωνήσετε ότι είναι πραγματικά πανέμορφο).

Το 2003 η Castle Music κυκλοφόρησε τα άπαντα των Skip Bifferty (συν κάποια BBC Sessions τα οποία δεν έχω ακούσει ποτέ) τα οποία είναι για τους «νέωτερους». Οι παλιότεροι βολεύτηκαν θέλοντας και μη σε μία πειρατική κόπια κάπου το 90 (μη ζητάτε label διότι δεν αναγράφεται τίποτα. Να αναφέρω ότι κάποτε αγοράζαμε δίσκους με το εξώφυλλο να είναι φωτοτυπία της κακίας ώρας).

Some information about the Skip Bifferty here

Members:
Graham Bell: vocals
Mickey Gallagher: keyboards
Tommy Jackman: drums
Colin Gibson: bass
John Turnbull: guitar, vocals

Tracks:
Side 1
Money Man [Bell/Turnbull/Gallagher/Gibson/Jackson]
Jeremy Carabine [Bell/Turnbull/Gibson]
When She Comes to Stay [Turnbull/Bell]
Guru [Bell/Gallagher]
Come Around [Bell/Gallagher/Turnbull]
Time Track [Bell/Turnbull]
Gas Board Under Dog (Part 1) [Bell/Turnbull/Gallagher]

Side 2
Inside the Secret [Bell]
Orange Lace [Bell/Turnbull]
Planting Bad Seeds [Smith/Gallagher/Turnbull/Bell]
Yours for at Least 24 [Bell/Turnbull/Gallagher]
Follow the Path of the Stars [Smith/Bell/Gallagher]
Prince of Germany the First [Gibson/Turnbull]
Clearway 51 [Bell/Gibson/Gallagher]

http://rapidshare.com/files/95135437/Skip_Bifferty_-_Skip_Bifferty.rar.html

Eden's Children - Sure Looks Real (1968)

Ο συγκεκριμένος δίσκος που είναι ο 2ος και τελευταίος, σαφώς και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να περάσει απαρατήρητος। Εκτιμώ ότι καλύπτει όλα τα γούστα αφού υπάρχουν κομμάτια με εξαιρετική κιθάρα (Toasted, Call It Design), jazz με ψυχεδελική πάντα απόχρωση (Invitation, Awakening), πανέμορφες ψυχεδελικές μπαλάντες (The Clock's Imagination, Echoes,), Προσωπικά το Come When I Call Her (με εξαίρετο jazz σόλο) ξεχωρίζει από ένα μάλλον αδικημένο Lp που μου αρέσει πολύ περισσότερο από το πρώτο.
Η παγκοσμίως άγνωστη εταιρεία Mr. G Records (τιμή 4000 δρχ), ευθύνεται ξανά που έχω τον δίσκο.

Side A:
Sure Looks Real (4:15)
Toasted- (1:56)
Spirit Call (2:31)
Come When I Call (3:30)
Awakening (2:55)

Side B:
The Clock's Imagination (2:44)
Things Gone Wrong (4:50)
Wings (2:31)
Call It Design (3:06)
Invitation (3:22)
Echoes (2:12)

http://rapidshare.com/files/95090999/Eden_s_Children_-_Sure_Looks_Real.rar.html

Eden's Children - Eden's Children (1968)

Eden's Children - Eden's Children (1968)

Το τριμελές γκρουπ των Eden's Children (ηχογράφησε στην ABC και τα δύο Lp) που ανήκε και αυτό στην σκηνή του Boston Sound, είχε μία σύντομη παρουσία, η οποία ολοκληρώθηκε με δύο δισκογραφικές δουλειές. Σύμφωνα με τους ειδικούς και οι τρεις θεωρούνται εξαιρετικής ποιότητας μουσικοί.

Ηγέτης του γκρουπ (συνθέτης και ερμηνευτής) ήταν ο Richard 'Sham' Schamach που θεωρείται πολύ καλός κιθαρίστας. Είναι γεγονός ότι ακούγοντας και δύο δίσκους των Eden's Children, διακρίνεις την ικανότητα του κιθαρίστα να μεταπηδά με εξαιρετική ευκολία αλλά και επιτυχία από το rock στη Jazz.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, αν και οι δίσκοι τους παιζόντουσαν στα πάρτυ της εποχής, δεν μπόρεσαν ποτέ να αποκτήσουν την φήμη που τους άξιζε.
Το ντεμπούτο τους ξεκινά δυνατά με το Knocked Out, μαλακώνει πολύ με το αμέσως επόμενο μελωδικό Goodbye Girl, δυναμώνει ξανά με την εξαιρετική κιθάρα στο If She's Right και κάπως έτσι εναλλάσσονται τα κομμάτια μέχρι τέλους. Το Just Let Go θυμίζει μέχρι κάποιου σημείου Spinach (όσον αφορά την διάρκεια στο jazz σολο), το Out Where The Light Fish Live φέρνει κάτι από Hendrix.

Η ακαταμάχητοι πειρατές της Mr. G Records μου «επέτρεψαν» πριν χρόνια να αποκτήσω τον πρώτο δίσκο των Eden's Children.

In the dark depths of the Bosstown Sound backlash it would be hard to champion your scene amidst charges of 'plastic' and 'lame'. This was the time we threw Eden's Children in their face. Eden's Children were on ABC records produced by heavy hitter Bob Theile and they even sounded a little different than the rest. They were more gritty. Still psychedelic they were closer to Hendrix than the Grateful Dead. They were top of the heap for many locals as illustrated in the poll I have included in the radio broadcast on the main page. Their first LP is self-titled Eden's Children and is another album that was always played at parties. Packed with good songs and playing, it never flags. The Children were a three piece group. All were very good players. Larry Kiley the bass player and Jimmy Sturman the drummer were a constantly interesting rhythm section. The main songwriter/singer was Richard 'Sham' Schamach who was also a great guitar player.
If you put on the second Eden's Children album, you first hear the song Sure Looks Real It sounds similiar to the songs on the first album but as the album progresses it seems like something is wrong. This reminds me of what happened to the second Spinach album (although their case was much worse). You have all the elements of the first album but the sound has been eviscerated. It's flat and thin even though the playing is just fine. I throw the blame here on the engineers at ABC. In this case they seem like they don't know how to record a rock group. The bass has no punch at all even though Kiley is playing just fine. The guitar tone on Things Gone Wrong solo is so bad that the person responsible should spend time in a Donald Rumsfeld run prison.

Members:
Larry Kiley (Bass),
Richard Schamach (Guitar),
Jimmy Sturman (Drums)

Side A:
Knocked Out 3:16
Goodbye Girl 3:20
If She's Right 2:34
I Wonder Why 3:29
Stone Fox 3:05
My Bad Habit 2:22
Side B:
Just Let Go 7:43
Out Where The Light Fish Live 5:05
Don't Tell Me 4:48

http://rapidshare.com/files/95101884/Eden_s_Children_-_Eden_s_Children.rar.html

Blessed End – Movin’ On (1971)

Blessed End – Movin’ On (1971)

Πρόκειται για τον πρώτο δίσκο αυτού του γκρουπ από την Philadelphia όπου σύμφωνα με το οπισθόφυλλο οι ηχογραφήσεις έγιναν στην Pennsylvania.
Αν είχα να κάνω ένα πρώτο σχόλιο για αυτό το δίσκο θα έλεγα για την φωνάρα του Doug Teti (Uncle Dougie) που είναι όλα τα λεφτά. Κάποιοι μπορεί να «σφάζονται» για την ποιότητα αυτού του δίσκου, σύμφωνα όμως με την δική μου αισθητική που κατ’ανάγκη δεν πρέπει να συμφωνεί με τους υπόλοιπους, είναι απλά ένας καλός δίσκος.

Οπωσδήποτε ξεχωρίζω το Someplace to Hide όπου έχει καταπληκτικά φωνητικά. Το open track επίσης (το Nightime Rider) δεν είναι καθόλου άσχημο, θα έλεγα μάλιστα ότι θυμίζει στο στυλ αρκετά τους Doors (γενικά όλος ο δίσκος είναι επηρεασμένος από Doors). Καλό κομμάτι επίσης είναι το Sometime You've Got to Be Strong.

Αυτός ο δίσκος που έχω στα χέρια μου και κυκλοφόρησε το 1992 (με άσπρο εξώφυλλο και όχι αυτό που βρήκα στο νετ), είναι από την εταιρεία (μακάρι να ήταν) υποτίθεται The New Sound (TNS J248), όπου από ότι είδα στο net πρόκειται βέβαια για bootleg από Αυστρία. Τουλάχιστον έχω να «λέω» ότι διαθέτω την πρώτη επανέκδοση από το 71, έστω και πειρατικό. Μετά η Gear Fab το 98 το κυκλοφόρησε σε cd και η Akarma το 2000 το έβγαλε σε βυνίλιο.

One of the interesting things about this LP is the impact it has on listeners. Among the few folks who've actually heard it, the album comes off as either a wonderful slice of Doors-styled rock, or utter and complete derivative crap. For some reason, moderation doesn't seem to exist with regard to this set. So where do we stand? Well, we'll cast our lot with the former group. While the Doors influence is unarguable, most of the ten originals (credited to Quinzi and Shugarts) are actually pretty good. While Teti occasionally overdoes the Jim Morrison vibe, overall he's a pretty impressive performer, kicking considerable energy into tracks such as the lead off rocker "Nighttime Rider", "Someplace To Hide" and the title track. At the other end of the spectrum, the set occasionally bogs down amidst the band's penchant for doom and gloom lyrics. Also missing are The Doors' ability to punctuate their proceedings with stunning slices of pop and rock. Finally, Quinzi and Shugarts are more than competent performers, but simply can't match Ray Manzarek and Robbie Krieger in terms of compositional skills. or instrumental prowess.

Members:
Ken Carson (RIP) - bass (1968-71)
Ernie Fletsig - guitar (replaced Jim Shugarts) (1971-72)
Lou Greico - guitar (replaced Ernie Fletsig) (1972-73)
Lenny Perchowsky - guitar (1969-70)
Mike Petrylak - drums (1969-73)
Steve Quinzi - keyboards (1970-73)
Jim Shugarts - guitar (1968-71)
Rick Swanson - bass (replaced Ken Carson) (1971-73)
Doug Teti - vocals (1969-73)

Tracks:

Side 1
Nightime Rider (Quinzi / Shugarts)
Someplace To Hide (Quinzi)
Is It Time (Shugarts)
Sometimes You've Got To Be Strong (Quinzi)
Movin' On (Quinzi)

Side 2
Day Before Tomorrow (Quinzi)
Dead Man (Shugarts)
Can't Be Without Her (Quinzi / Shugarts)
One Stop Woman (Shugarts) Escape Train (Quinzi)

http://rapidshare.com/files/94889000/Blessed_End_-_Movin__On.rar.html

The Common People - Of The People, By The People, For The People (1968)

Τα χρόνια που ψάχναμε σαν τρελοί (φαντάζομαι ήταν αρκετοί σαν εμένα) ανατυπώσεις, σίγουρα πληρώσαμε και αρκετά μάλλον πειρατικά, άγνωστης προέλευσης. Ο συγκεκριμένος δίσκος είναι από μία εταιρεία που στο label γράφει Mr. G Records (έχω κι άλλους τέτοιους) . Στο net τέτοια εταιρεία δεν έχω βρει. Η ουσία είναι το περίεχόμενο όπου βάση της ζελατίνας μου στοίχησε τότε 3070 δρχ στο δισκάδικο της Αθηνας (νομίζω έκλεισε πλέον).
Σίγουρα δεν είναι από τους καλύτερους δίσκους που έχω ακούσει αλλά σε γενικές γραμμές συμβαδίζει με τα γούστα μου. Περιέχει μερικά κομμάτια πολύ καλά όπως το Feeling, το I Have Benn Alone (πολλές φορές είναι αλήθεια), το Land Of A Day, το Soon There'll Be Thunder, το Those Who Love, με καλύτερο από όλα (πάντα κατά την γνώμη μου) το Take From You.

This album is a nice blend of folk-pop and light psych which in places sounds not unlike the softer side of Love or The Lollipop Shoppe, but with more orchestration. All eleven songs are originals, most of which are written by group members Jerrald and Denny Robinett, who are assumedly brothers. The standout track is probably the Love-esque “Take from You” which, like the rest of the album, features fine guitar work and soothing breathless vocals. Although Vernon Joynson in his book Fuzz, Acid, and Flowers compares the album to that of labelmates Gandalf, the Common People sound is more guitar based and its accompanying orchestration more invasive. Not a great album, but pleasant listening nonetheless. Similar sounds: Growing Concern, Mandrake Memorial, Tea Company, and Fever Tree.

Tracks:
1. Soon There'll Be Thunder
2. I Have Been Alone
3. Those Who Love
4. Go Every Way
5. Why Must I Be
6. Take From You
7. They Didn't Even Go To The Funeral
8. Feeling
9. Girl Said - Know
10. Land Of A Day
11. This Life She Is Mine

http://rapidshare.com/files/94868366/The_Common_People_-_Of_The_People__By_The_People__For_The_People_From_The_Common_People.rar.html

Spirit – Spirit (1968)

Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα κυκλοφορούσαν στην χώρα μας αρκετές από τις επανεκδόσεις της Edsel Records (ED 311). Μια από αυτές είναι και η δισκογραφική δουλειά των Spirit στο ομώνυμο Lp στο ντεμπούτο τους που κρίνω ως εξαίσια. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια κομμάτια θα έλεγα το υπνωτικό ανατολικής υφής Girl in Your Eye (πανέμορφο σόλο της κιθάρας), το αέρινο με στοιχεία μπαρόκ Taurus, το πανέμορφο Topanga Windows, το ψυχεδελικότατο Mechanical World, αλλά αν συνεχίσω θα αδικήσω τα υπόλοιπα.

Tracks:
1 Fresh Garbage
2 Uncle Jack
3 Mechanical World
4 Taurus
5 Girl in Your Eye
6 Straight Arrow
7 Topanga Windows
8 Gramophone Man
9 Water Woman
10 Great Canyon Fire In General
11 Elijah

http://rapidshare.com/files/94858014/Spirit_-_Spirit.rar.html

Original Soundtrack To The Motion Picture "Experience" (1969)

Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία ανεπίσημη κυκλοφορία του Soundtrack της ταινίας Experience που ηχογραφήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1969. Το cd (Charly CDGR 246) κυκλοφόρησε στην Ελλάδα ένα καλοκαίρι και δινόταν δώρο μαζί με ένα περιοδικό.

2nd half from the very famous concert: 24 February 1969 show at the Royal Albert Hall in London.'Wild Thing' appears here in complete form. 'Bleeding Heart' is also complete and longer than "The Jimi Hendrix Concert" version. This release includes 'Little Wing' on the "Hendrix In The West", you don't have to pay around $100 for the CD of that title in order to hear the song.

Tracks:
1 Sunshine Of Your Love 7.04
2 Bleeding Heart 8.22
3 Fire 3.53
4 Little Wing 3.14
5 Voodoo Child (slight return) 9.07
6 Room Full Of Mirror 8.53
7 Purple Haze 3.02
8 Wild Thing 3.44
9 Smashing Of Amps 2.37

http://rapidshare.com/files/94658818/Original_Soundtrack_To_The_Motion_Picture_Experience.rar.html

Octopus - Restless Night (1970)

Είναι αναντίρρητο γεγονός ότι οι Βρετανοί Octopus ήταν φανατικοί θαυμαστές των Beatles. Φωνητικά (σε μερικά κομμάτια νομίζεις ότι ακούς τον Μακάρτνεϊ π.χ. το Girlfriend) και στυλ μουσικής τους θυμίζουν πάρα πολύ αν και υπάρχει και ένα κομμάτι που σου θυμίζει εντονότατα 10 cc (Summer). Γεγονός όμως επίσης είναι ότι παρά το γεγονός ότι βγήκαν δεκάδες για να μην πω εκατοντάδες copy group των Beatles, οι Octopus ξεχωρίζουν μακράν από τον συρφετό. Δεν μπορώ να τους κατατάξω στα ψυχεδελικά συγκροτήματα αν και η εισαγωγή του δίσκου αφήνει κάπως τέτοιες προσδοκίες.
Στο cd της See For Miles Records (SEE CD 328) που έχω υπάρχουν δύο bonus tracks

Originally named The CORTINAS, this mid-60's Hatfield quartet was discovered by The TROGGS' soon-to-be bassist Tony Murray and Nigel Olssen, destined to be Elton JOHN's regular drummer. It is Murray who eventually introduced the band to producer Larry Page, The TROGG's manager, and by 1968 OCTOPUS had earned a support spot to a promising young band called YES. They also got booked into the Marquee Club, toured Europe, shared the stage with HUMBLE PIE and STATUS QUO among others, and in 1970 released a first-rate pop album titled "Restless Night"; unfortunately, however, it failed to attract much enthusiasm outside their hometown. They stuck together for a while and then decided to split up in 1972. Their keyboard player John Cook later joined MUNGO GERRY whereas bassist Nigel Griggs and drummer Malcolm Green, both moving to Australia, eventually became members of SPLIT ENZ.

Tracks:

1 The River (4:26)

2 Summer (3:05)

3 Council Plans (3:37)

4 Restless Night (4:02)

5 Thief (3:38)

6 Queen and the Pauper (3:39)

7 I Say (1:54)8 Johns' Rock (2:40)

9 Rainchild (3:05)

10 Tide (5:37)

Bonus tracks

11 Girlfriend (2:54)

12 Laugh At The Poor Man (3:14)

http://rapidshare.com/files/94536373/Octopus_-_Restless_Night.rar.html

The Great Society - Born to Be Burned (1995, Sundazed)

Δεν νομίζω να χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για τους The Great Society.
Το 1995 η Νεοϋρκέζικη εταιρεία Sundazed ( SC 11027, cd αρκετά περιποιημένο με έγχρωμο δισκάκι και αρκετές πληροφορίες στο ένθετο) αποφάσισε να κυκλοφορήσει μία συλλογή ακυκλοφόρητων κομματιών των The Great Society. Το υλικό που ηχογραφήθηκε το 1965 στα στουντιο της Golden State Recorders στο San Francisco.

The only recordings released during the Great Society's 1965-1966 lifetime were the two sides of its Northbeach Records single, "Free Advice"/"Someone [Somebody] to Love." This album reissues those two sides along with the rest of the group's previously unreleased recording sessions of the fall of 1965. There are two more takes of the Indian-influenced "Free Advice," the group-written "Father Bruce," about comedian Lenny Bruce, and a set of pop-oriented songs written by singer David Miner. The tracks are rough, little more than demos rather than finished recordings. (No wonder it took 30 years for someone to release them.) But they provide tremendous insight into one of the '60s San Francisco scene's forgotten bands.

Tracks:
1 Free Advice
2 Someone To Love
3 You Can't Cry - (previously unreleased)
4 That's How It Is - (previously unreleased)
5 Girl - (previously unreleased)
6 Where - (previously unreleased)
7 Heads Up - (previously unreleased)
8 Free Advice - (previously unreleased, alternate take)
9 Father Bruce - (previously unreleased)
10 Born To Be Burned - (previously unreleased)
11 Double Triptamine Superautomatic Everlovin' Man
12 Love You Girl - (previously unreleased)
13 That's How It Is - (alternate take)
14 Right To Me - (previously unreleased)
15 Where - (alternate take)
16 Free Advice - (alternate take)
17 Daydream-Nightmare-Love - (previously unreleased)

http://rapidshare.com/files/94523360/The_Great_Society_-_Born_to_Be_Burned.rar.html

Listening – Listening (1968)

Έγραψα κατά το παρελθόν πως ότι είχε να κάνει με το Boston Sound λόγω Ultimate Spinach το έψαξα όσο μπορούσα. Κομμάτι λοιπόν αυτής της «έρευνας» μου αφορούν και οι Listening.

Κατά την άποψή μου ο δίσκος παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Από την αρχή το Lp σε καθηλώνει με το You’re Not There που εμένα τουλάχιστον μου θυμίζει έντονα Arcadium (διότι τους Arcadium είχα ακούσει πάρα πολύ νωρίτερα). Στην συνέχεια το Laugh At The Stars με πάρα πολύ καλή κιθάρα και όργανο αλλά και το έξοχο με πιάνο jazz υφής 9/8 Song.

Εντύπωση πράγματι προκαλεί το γεγονός ότι η συγκεκριμένη αλλά και η προηγούμενη σύνθεση σύμφωνα με τις πληροφορίες έχει γίνει από ένα 16χρονο παιδί (Peter Malick). Ακολουθεί το υπνωτικό Stoned Is, στην 2η πλευρά το I Can Teach You με μπαρόκ αλλά και κλασικό πιάνο διανθισμένο με καλή κιθάρα, το So Happy που μάλλον αγγίζει την sunshine pop, η Ισπανική παρένθεση με το Cuando, το blues με το Baby, Where Are You? και κλείνει με ένα heavy rock το See You Again, το οποίο δυστυχώς δεν ήταν προφητικό, αφού δισκογραφικά δεν τους ξαναείδαμε ποτέ. Να είναι πάντως καλά η Akarma που τους ακούμε.

While perhaps not a mind bending psychedelic masterpiece, the Listening do however create a musical potpourri full of confident jazzy hard rock, and blues numbers peppered with small doses of classical piano. Surprisingly not much seems to be known about this band and it amazes me this record has slipped into obscurity. The Listening is an album full of superb organ and crystal clear guitar licks as sharp as shattered glass played by a 16 year old Peter Malick. It is these ingredients for which the album will be best remembered yet on further inspection, it is really the rhythm section that supplies the backbone and gives power to the music. Throughout the album the drums and bass are in complete unison with one another and keep the whole thing moving.

Members:
Michael Tschudin Organ, Keybords, Vocals,
Ernie Kamanis Drums, Vocals

Walter Powers Bass

Peter Malick Guitar

Tracks:
1 You’re Not There
2 Laugh At The Stars
3 9/8 Song
4 Stoned Is
5 Forget It Man
6 I Can Teach You
7 So happy
8 Cuando
9 Baby Where Are You?
10 Fantasy
11 See You Again

http://rapidshare.com/files/94511314/Listening_-_Listening.rar.html

Art - Supernatural Fairy Tales (1967)

Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ αξιόλογο δείγμα Βρετανικής ψυχεδέλιας που στην Ελλάδα ήρθε πρώτα αν δεν κάνω λάθος με το cd της DROP OUT Records (DOCD 1987, έγχρωμο δισκάκι με στάμπα το εξώφυλλο και ένθετο με το εξώφυλλο σε μεγάλη διάσταση). Έκτοτε βγήκαν διάφορες επανεκδόσεις.
Οι Art μπορούμε να πούμε ότι ήταν ο προάγγελος των Spooky Tooth αφού τον επόμενο χρόνο μετά την κυκλοφορία του δίσκου τους άλλαξαν όνομα με την προσθήκη του Gary Wright.

Ο δίσκος ξεκινά δυνατά, με το πολύ καλό I Think I'm Going Weird (εμένα η φωνή μου θυμίζει Black Sabbath), ακολουθεί η καλή διασκευή του For What It's Worth των Buffalo Springfield, το κλασικό Βρετανικό ψυχεδελικό δείγμα Room With a View, το μάλλον Αμερικάνικου στυλ Love Is Real (μου αρέσει ιδιαίτερα), αλλά και το επίσης πανέμορφο Talkin' to Myself (τι όμορφο που είναι να τα λες όλα σε 1 λεπτο και 39 δεύτερα).

In 1967 the members of the Carlisle, UK band the VIP's (already signed to the UK Island Records label) were convinced to change their name to ART (a most presumptious name at the dawn of the Age of Flower Power!) and under the production of Guy Stevens, they created an album that "almost worked." Supernatural Fairytales was a strange hodge-podge of psychedelicized covers (including a song by the Young Rascals and the Buffalo Springfield's "For What It's Worth") and numerous self-penned originals (e.g.,"Rome Take Away Three," "Flying Achors"). The problem was that despite being more than competent musicians, they had to rely on the vocals of Mike Harrison, whose soulful voice was strong but not terribly flexible. The songs on the album, thus, had a sameness about them that seemed to doom the band to permanent obscurity. Then, in 1968 American-born Gary Wright joined the fold and with him was born SPOOKY TOOTH. In his vocal sound was found the counterbalance needed to sustain the group.

Members:
Mike Harrison (piano, Vocals),
Luther Grosvenor (Guitar, Vocals),
Greg Ridley (Bass),
Mike Kellie (Drums),

Tracks:
1 I Think I'm Going Weird 3:19
2 What's That Sound 2:47
3 African Thing 4:04
4 Room With a View 3:38
5 Flying Anchors 2:40
6 Supernatural Fairy Tale 3:34
7 Love Is Real 3:18
8 Come on Up 3:01
9 Brothers, Dads and Mothers 3:27
10 Talkin' to Myself 1:39
11 Alive Not Dead 2:12
12 Rome Take Away Three 3:00

http://rapidshare.com/files/94411521/Art_-_Supernatural_Fary_Tales.rar.html

The Corporation

Όταν βρίσκεσαι σε δισκάδικο και σκαλίζεις δίσκους, διαβάζοντας στο οπισθόφυλλο ενός από αυτούς ότι στο γκρουπ υπάρχουν μέλη με το όνομα Νίκος και Γιάννης Κοντός τι κάνεις? Το αυτονόητο. Αγοράζεις αβλεπί νοιώθοντας περίεργος να ακούσεις τι ηχογράφησαν οι πατριώτες σου εκείνη την εποχή.

Κάπως έτσι ήρθα σε επαφή πριν αρκετά χρόνια με τους άγνωστους μέχρι τότε για μένα The Corporation. Το γκρουπ ήταν μεν από το Milwaukee του Wisconsin, αλλά την μουσική τους δημιουργία την παρήγαγαν στο Detroit. Οι εμφανίσεις τους σε διάφορα club της εποχής στάθηκε η αιτία να ανακαλυφθούν από τα λαγωνικά της Capitol Records και να υπογράψουν συμβόλαιο.
Στην Capitol έβγαλαν το 3ο Lp αφού είχαν προηγηθεί άλλα δύο στην Age Of Aquarius. Ψυχεδέλια αλλά και μπλουζ έπαιξαν οι Corporation αλλά μεταξύ άλλων και μία ενδιαφέρουσα σχεδόν 20λεπτη διασκευή σε ένα κομμάτι του Coltrane. Κατά την άποψή μου μακράν το καλύτερό τους κομμάτι είναι το Heard The News (πανέμορφο σόλο με φλάουτο).

Members:
Patrick McCarthy Trombone, Keyboards
Daniel Peil Vocals
Gerard Smith Guitar, Vocals
Kenny Berdoll Bass, Vocals
John Kondos Flute, Guitar, Keyboards, Vocals
Nicholas Kondos Drums, Vocals

The Corporation - The Corporation (1969)

Tracks:
1 I Want to Get Out
2 Ring That Bell
3 Smile
4 Highway
5 Drifting
6 India
http://rapidshare.com/files/94409430/The_Corporation_-_The_Corporation.rar.html

The Corporation - Get on Our Swing (1968)

Tracks:

1 You Make Me Feel Good
2 Sitting By The Sea
3 Heard The News
4 I Do Love Her
5 Yes I Know
6 Get On My Swing
7 Walking Along

http://rapidshare.com/files/94394760/The_Corporation_-_Get_on_Our_Swing.rar.html

The Corporation - Hassels in my Mind (1968)

Tracks:
1 You Make Me Feel Good
2 My Child He Walks Alone
3 Sky Faces
4 Changes
5 Book On A Shelf

http://rapidshare.com/files/94387638/Corporation_-_Hassels_In_My_Mind.rar.html

Stained Glass - Crazy Horse Roads (1968)

Οι Stained Glass από το San Jose που ιδρύθηκαν το 1966, έβγαλαν τον μοναδικό δίσκο τους το 1968. Ψυχεδελικές συνθέσεις μαζί με folk, flower pop και country rock συνθέτουν ένα ενδιαφέρον Lp το οποίο κυκλοφόρησε ανέλπιστα και αυτό στην Ελλάδα από την EMI με label της Capitol (062-1555361 σφραγισμένο με εκείνες τις απαίσιες ζελατίνες που βάζουν στα γλυκά).


Tracks:
1 I Sing You Sing
2 Finger Painting
3 Soap And Turkey
4 Twiddle My Thumbs
5 Fahrenheit
6 Nightcap
7 Horse on Me
8 Two Make One
9 Light Down Below
10 Piggy Back Ride And The Camel
11 Doomsday

http://rapidshare.com/files/94285627/Stained_Glass_-_Crazy_Horse_Roads.rar.html

Apple - An Apple a Day (1969)

Το Βρετανικό φωνητικό σύνολο των Apple ξεκινά την μέρα μας. Ένας επισκέπτης του blog μου ζήτησε το δισκάκι (το cdακι για την ακρίβεια), οπότε εφόσον το είχα, με μεγάλη χαρά το ανεβάζω. Οι Apple ξεκίνησαν από το Cardiff το 1968 και ηχογράφησαν το μοναδικό τους Lp ( προηγήθηκαν τρία singles το 68 , τα Thank You Very Much / Your Heart Is Free Just Like The Wind, Let's Take A Trip Down The Rhine / Buffalo Billycan και Doctor Rock / The Otherside ) σχεδόν ένα χρόνο αργότερα. Σαφώς και ανήκουν στις ψυχεδελικές μπάντες αν και στο Lp τους υπάρχουν και άλλες αποχρώσεις (π.χ. Blues) αλλά και μία ενδιαφέρουσα διασκευή του Sporting Life.

Ουσιαστικά είναι μία ψυχεδελική μπάντα με κορυφαίες στιγμές κατά την γνώμη μου στα The Otherside και Buffalo Billycan. Και τα δύο είναι αντιπροσωπευτικά και παράλληλα εξαίσια δείγματα της Βρετανικής ψυχεδέλιας, η οποία κατά κανόνα διέφερε σε στυλ και ύφος από την Αμερικάνικη.

Αυτά που ανέβασα είναι μέσα από το cd της Repertoire (REP 4366-WP) που διαθέτω και ήρθε στην πατρίδα μας το 94, το οποίο περιέχει και 4 bonus tracks. Σύμφωνα με το ένθετο κάθε original «επαφή» με τους δίσκους των Apple κοστίζει κάτι παραπάνω. Έχω ακόμα στην Αθήνα (η πλήρης μετακόμιση δεν έγινε ακόμα) το βιβλίο από το Record Collector για να σας πω τιμή.

Some information about the band Apple here

Members:
Dennis Regan (vocals)
Robbo Ingram (guitar)
Jeff Harrad (bass)
Charlie Barber (piano)
Dave Brassington (drums)

Tracks:
01 Let's Take A Trip Down The Rhine
02 Doctor's Rock
03 The Otherside
04 Mr. Jones
05 The Mayville Line
06 Queen Of Hearts Blues
07 Rock Me Baby
08 Buffalo Billycan
09 Photograph
10 Psycho Daisies
11 Sporting Life
12 Pretty Girl Love You

Bonus tracks:
13. Let's Take A Trip Down The Rhine (Single mix)
14. Buffalo Billycan (Single mix)
15. Doctor's Rock (Single mix)
16. The Otherside (Single mix)

http://rapidshare.com/files/94253201/Apple_-_An_Apple_a_Day.rar.html

Traffic Sound – Virgin (1969)

Πριν λίγες μέρες έβαλα τους Los Mac’s αναφέροντας ότι τον θεωρώ ως ένα από τους κορυφαίους δίσκους στην Λατινική Αμερική τα «πρώτα» χρόνια. Εφάμιλλος για μένα είναι και αυτός των Περουβιανών Traffic Sound. Είναι ο 2ος δίσκος τους μετά το A Bailar Go Go του 1968 (αυτό ουσιαστικά είναι EP διάρκειας 21 λεπτών με διασκευές κομματιών του Hendrix, Cream κ.α.).
Οι Traffic Sound δημιουργήθηκαν το 1967 σε μία αρκετά δύσκολη περίοδο για το Περού (δικτατορία) από μέλη διαφόρων άλλων συγκροτημάτων (Los Hang’s Ten’s, Los Mads). Το όνομά τους το πήραν από ένα σηματοδότη (Traffic Light , αλλάζοντας το Light με το Sound) που βρισκόταν έξω από το σπίτι ενός από τα ιδρυτικά μέλη, τον Χοσέ Ρίκο Πατρόν (José Rizo Patrón) του οποίου όμως το όνομα δεν αναφέρεται σε κανένα Lp του γκρουπ έστω ως μέλος.

Παρά τις φιλοδοξίες να γίνουν διάσημοι στην Αμερική δεν τα κατάφεραν. Κατάφεραν όμως να γίνουν διάσημοι στην πατρίδα τους με το κλασικό κομμάτι τους Meshcalina, αν και για μένα το καλύτερό τους είναι μακράν το Simple. Το θεωρώ καταπληκτικό κομμάτι. Όχι βέβαια ότι ο δίσκος δεν έχει άλλα ωραία κομμάτια. Εκτός της διάχυτης ψυχεδελικότητας που τον διακρίνει, δεν λείπουν και τα progressive στοιχεία, δείγμα του τεράστιου ταλέντου των μουσικών που απάρτιζαν το συγκεκριμένο γκρουπ.

Αυτό τον απαραίτητο δίσκο, μπόρεσα να βρω πριν χρόνια (Lazarus LPN-2382), όταν ήρθε στην Ελλάδα (νομίζω το 1993 ή 94) με αναγραφόμενη τιμή στη ζελατίνα από τότε 4500 δρχ. (ξεχάσαμε και τις δραχμούλες ε?)

This album definitely showed a very distinctive and original ‘60s style with vocals in English with some British influence, but not everywhere, with a result that makes this record musically easily an international top album of the ‘60s. The sounds are very original, perhaps thanks to lots of acoustic guitars and the different arrangements, mixed with exotic elements like bongos and rhythms, improvising with them, bringing them spontaneously to touches of true psychedelica. But there are also some more psychedelic tracks like “Jews Caboose” with crazy fuzz guitars, mixed with a “Doors”-like organ, sax, with the inevitable bongos mixed with drums. One track just consists of reverbed vocals (“a place..”). “Meshkalina” (Mescaline) with more exotism and funky guitars, has a very special psychedelic style, which is more like a crossover with different dance styles, and psychedelic rock, is a must. The last track is an acoustic guitar piece. A very special album.

Members:
Manuel Sanguinetti: lead vocals & percusions
Willy Barclay: lead guitar, rhythm guitar & vocals ( lead vocals on "Simple" )
Freddy Rizo Patrón: rhythm guitar, bass & vocals
Willy Thorne: bass, organ, piano, rhythm guitar & vocals
Luis Nevares: drums, vibes, percussion & vocals
Jean Pierre Magnet: sax, clarinet, flute,

Tracks:
01 Virgin ( I can't regret you my friend )
02 Tell the world I'm alive
03 Yellow sea days- March 7th- March 8th- March 9th
04 Jews caboose
05 A place in time called "you & me"
06 Simple
07 Meshkalina
08 Last song

http://rapidshare.com/files/94081596/Traffic_Sound_-_Virgin.rar.html

The Wizards From Kansas - The Wizards From Kansas (1970)

Με τέτοια συγκροτήματα μου δημιουργείται πάντα η ερώτηση «μήπως ήταν καλύτερα που έβγαλαν μόνο ένα Lp?». Πόσα και πόσα γκρουπς επιπέδου σαν τους The Wizards From Kansas είχαν αυτή την «σύντομη» ζωή? (ένα που μου έρχεται πρόχειρα στο μυαλό είναι π.χ. οι Arcadium). Θεωρώ όμως ως δεδομένο ότι πέρασαν στην ιστορία ως μεγάλο συγκρότημα. Οι περισσότεροι θα έχετε παρατηρήσει ότι τα χρόνια εκείνα τα συγκροτήματα με τον «δικό» τους ήχο δεν ήταν πολλά. Εκτιμώ όμως ότι οι The Wizards From Kansas ήταν ένα από τα φωνητικά σύνολα με δικό του ξεχωριστό ήχο (π.χ. οι αξεπέραστοι Charlatans).

Μπορεί βέβαια να υπάρχουν κάποιες επιρροές (και είναι λογικό) αλλά παρουσιάζουν κάτι το ξεχωριστό. Ο συνδυασμός country, folk με ψυχεδέλια που παρουσίασαν είναι πέρα για πέρα εξαιρετικός. Ο δίσκος με κέρδισε από το πρώτο άκουσμα, αφού στα αυτιά μου ήχησε κάτι το μεστό κάτι το πιο βαθύ. Τι εντύπωση αποκομίζετε για παράδειγμα ακούγοντας το High Mister ή το 912 1/2 Mass? Το θεωρώ αδιανόητο, χωρίς ίχνος υπερβολής, να μην έχουν όλοι στην όποια μορφή, αυτή την μοναδική δημιουργία των The Wizards From Kansas.

Αρχές του 90 που έψαχνα το δίσκο, όσοι τον πούλαγαν (πειρατικό) ζήταγαν την μάνα τους και τον πατέρα τους. Π.χ. ο «χοντρός» για όσους πήγαιναν στο δισκάδικό του στα Εξάρχεια είχε ξεπεράσει κάθε ανεκτό όριο. Μπορεί να ήμασταν άρρωστοι αλλά λακαμάδες δεν ήμασταν. Η Afterglow (006) ευτυχώς το 93 έβγαλε το cd (με το έγχρωμο δισκάκι) και η Radioactive (009, UK) δέκα χρόνια μετά ένα δίσκο πόστερ, τον οποίο ευτυχώς βρήκα (από το 7+7 στο ισόγειο πλέον μαζί με Gandalf) και τον έκανα κάδρο (εμ τι να το έκανα τέτοιο έργο τέχνης?).

The Wizards from Kansas were an obscure country-psych rock group from Kansas. In 1968, four of the five original members (from the Kansas City area) formed a band called New West, and began playing in the Lawrence, Kansas area, at clubs and parties, near Kansas University. Guitarist Robert Manson Crain, from California, joined the group soon thereafter, expanding to a quintet. At that time, the guys were calling themselves "Pig Newton", then Pig Newton and the Wizards from Kansas. The name Pig Newton was apparently one of their inside jokes, however, as there was no one named Pig in the group. The band would often make up stories about Pig Newton to confuse people, according to Crain (whose songs, incidentally, are credited to either "C. Manson Roberts" or Mance Roberts). The five-man group played shows in the local area, and in the summer of 1969, toured the east coast. They were invited to play the Fillmore East in the fall of that year, a gig that led to them being offered a number of record deals, which they initially turned down. Finally, towards the end of the year, Mercury Records persuaded the band to sign a contract. The label reps did not like the "Pig" part of their name, however, and made the group drop it. Six months later, in July and August of 1970, the Wizards From Kansas recorded their eponymous debut album, The Wizards From Kansas, in San Francisco. The album was issued in October, but a week before its release, drummer Marc Caplan and bassist Bob Menadier decided that they'd rather play jazz instead of rock and left the band to pursue those interests. With no band to promote the record, Mercury lost interest and the album sank without a trace.

Tracks:
1. Highflying Bird
2. High Mister
3. 912 1/2 Mass
4. Codine
5. Freedom Speech
6. Flyaway Days
7. Misty Mounainside
8. Country Dawn
9. She Rides With Witches
10. The Missing Message

http://rapidshare.com/files/94003164/The_Wizards_from_Kansas_-_The_Wizards_from_Kansas.rar.html

Tο bar ΦΑΙΔΡΑ…που ταλαιπωρώ κάθε Δευτέρα.

Αν τύχει και βγάλει κανέναν σας ο δρόμος από Χίο μεριά, Δευτέρα, είναι απόλυτα βέβαιο πως κερνάω τα ποτά με μεγάλη χαρά. Η φωτό είναι καλοκαιρινή καθώς τώρα το χειμώνα είμαστε μέσα.




FAIDRA PSYCH 3

Το συγκεκριμένο set έπαιξε πριν 15 μέρες. Ελπίζω να σας αρέσει.














Tracks:
Candy Store Prophets - Youre a Teaser
Circus Maximus - Mixtures
Circus Maximus - Oops I Can Dance
Five Day Rain - Reason Why
Jelly Bean Bandits - Tapestries
Magic Mushrooms - Let the Rain Be Me
Michael - Caretaker
Sidewalk Skipper Band - Strawberry Tuesday
Art- Love Is Real
Art - Talkin' To Myself
The Canterbury Music Festival - Girl of the skys
The Hollies - Then The Heartaches Begin
The Millennium - Karmic Dream Sequence #1
The New Tweedy Bros! - I Can See It
The Superfine Dandelion - Crazy Town (Move On Little Children)
Tin Tin - She Said Ride
West Coast Pop Art Experimental Band - Eighteen Over The Hill

http://rapidshare.com/files/93980611/FAIDRA_3.rar.html

Grateful Dead - Hard To Handle (live 1970)

Οι Grateful Dead έπαιξαν το Hard To Handle πολλές φορές σε συναυλίες. Αυτή η εκτέλεση κατά τη γνώμη μου είναι μακράν η καλύτερη από οποιαδήποτε άλλη. Τι να σχολιάσει κανείς για την κιθάρα του Garcia? Τι να σχολιάσει κανείς έστω και για την κοπελιά που χορεύει απίστευτα όμορφα? Πραγματικά, απολαύστε το.

Hard To Handle
Baby here I am and Im a man upon the scene
I can give you what you want, but you got to come home with me
I got a whole lot of good ole loving and I got some in store
When I get through throwin it on to you got to come back for more

Boys and things will come by the dozen
Aint nothin but drug store love
Pretty little thing let me light your candle
Cause mama Im sure hard to handle, now yes I am.

Action speaks louder than words and Im a man with great experience
I know you got another man, but I can love you better than him
Take my hand, dont be afraid Im gonna prove every word I say
Im advertising love for free so wont you place your ad with me?

Boys and things will come by the dozen
Aint nothin but drug store love
Pretty little thing let me light your candle
Give it to me baby, I got to have it, some of your love
Its all I need, early in the morning, late in the evening

Kaleidoscope

Χριστούγεννα 1987 μία πολύ καλή φίλη (η Βάσω) θα πήγαινε Αγγλία για διακοπές, οπότε όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, γνωστοί και φίλοι φορτώνονται στους ταξιδιώτες για κάθε λογής εξυπηρετήσεις. Δεν γινόταν να αποτελούσα εγώ εξαίρεση οπότε ζήτησα από την καλή μου φίλη να μου φέρει, αν βρει, τους δύο δίσκους των Kaleidoscope, εννοώντας χωρίς να της το πω τους Αμερικάνους.

Μερικές μέρες αργότερα, έκπληκτος είχα στα χέρια μου τους δύο δίσκους από την 5 HOURS BACK (TOCK 005 και TOCK 006) των Άγγλων Kaleidoscope που κόστισαν έκαστος 5,99 λίρες (τους έχω ακόμα με την ζελατίνα με την τιμή). Το 3ο δίσκο που ανεβάζω απόκτησα λίγο αργότερα (UFO Records, BFTP 003, UK).
Κατά την υποκειμενική μου πάντα άποψη, θεωρώ τους Kaleidoscope ως το μεγαλύτερο ψυχεδελικό γκρουπ που βγήκε στη Βρετανία. Υπερβολικό ίσως αλλά έτσι πιστεύω.

Οι Kaleidoscope κατάφεραν ένα καταπληκτικό συνδυασμό ψυχεδελικής φόλκ (ασύλληπτα πανέμορφες μπαλάντες), progressive rock και πανέμορφων στίχων (στο net είναι ευτυχώς διαθέσιμοι). Το γκρουπ με το όνομα Kaleidoscope δημιούργησε μουσική από το 67 έως το 69. Ωστόσο πρωτοεμφανίστηκαν ως The Sidekicks το 64 και ως The Key το 65.

Το Γενάρη του 67 που υπέγραψαν στην Fontana έγιναν Kaleidoscope. Το 1969 και προκειμένου να μην τους συγχέουν με τους Αμερικάνους Kaleidoscope άλλαξαν και πάλι το όνομά τους σε Fairfield Parlour κυκλοφορόντας το From Home To Home που πιστεύω δεν είναι στο ίδιο επίπεδο με τα δύο πρώτα. Έκλεισαν τον κύκλο τους με την ροκ όπερα White Faced Lady το 1971.

Members:
Peter Daltrey (vocals, keyboards),
Eddy Pumer (guitars),
Steve Clark (bass, flute),
Dan Bridgman (drums).

Kaleidoscope - Faintly Blowing (1969)

No relation to the far better known American Kaleidoscope, though this British group was also psychedelic, and was active at almost exactly the same time in the late '60s. Highly esteemed by some collectors, Kaleidoscope epitomized certain of the more precious traits of British psychedelia with their fairy-tale lyrics and gentle,
swirling folky sound. At times they sound like a far more melodic and accessible Incredible String Band. Their folky ballads have aged best, and although there's some period charm to be found throughout their two albums, it's all a bit too cloying to rank among the finest unknown psychedelia.
Although they had a solid underground reputation in Britain, they never found wide success, and evolved into a similar group, Fairfield Parlour,
by the end of the '60s.

Tracks:
1 Faintly Blowing
2 Poem
3 Snapdragon
4 A Story From Tom Bitz
5 (Love Song) For Annie
6 If you so wish
7 Opinion
8 Bless The Executioner
9 Black Fjord
10 The Feathered Tiger
11 I'll kiss you once
12 Music
http://rapidshare.com/files/93735945/Kaleidoscope_-__Faintly_Blowing.rar.html

Kaleidoscope - Tangerine Dream (1967)

A wonderful, dreamy set of songs with a surprising bite that passes almost unnoticed on the first few listens. The bonus tracks are a nice addition, but the album is best taken in its original form to get a feel for how it was conceived (bearing in mind that some tracks were recorded considerably earlier than the album recording sessions) This is not an album for those who want "hits", nor is it one for fans of the impossibly complex or crushingly heavy. It's not even real Prog Rock... although we are talking about 1967 here - so it could be...Definitely one for fans of psychedelia and particularly for those who enjoy discovering the very subtle - and anyone who's actually managed to read this far - hey, if my rambling has kept you interested, trust me on this - the music is more interesting by orders of magnitude than my rantings...

Tracks:
1.Kaleidoscope
2.Please Excuse My Face
3.Dive Into Yesterday
4.Mr.Small the Watch Repairer Man
5.Flight From Ashiya
6.The murder of Lewis Tollani
7.In the Room Of Percussion
8.Dear Nellie Goodrich
9.Holiday Maker
10.A Lesson Perhaps
11.The Sky Children

http://rapidshare.com/files/93768723/Kaleidoscope_-_Tangerine_Dream.rar.html